Milinda Prashna

28/05/2014 – ලංකාදීප

ශ‍්‍රී ලංකාව නිතර මැතිවරණ පවත්වන රටකි. මහජන මතය විමසා බැලීම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයට බලවත් ශක්තියකි. මැතිවරණයේ දී ඡුන්දය දෙන පාක්ෂිකයන් පමණක් නොව මැතිවරණයේ දී ආධාර කරුවන් වශයෙන් මහන්සි වන සියලූ දෙනා අපේක්ෂා කරන්නේ තමන්ගේ ඡන්දයෙන් බලයටපත් නායකයාගේ ප‍්‍රභූ භාවයයි. ආණ්ඩු බලය ඇත්නම් ඇමැති ධුරයකි. අඩුම වශයෙන් නියෝජ්‍ය ඇමැතිවරයෙකු වීම වරප‍්‍රසාදයකි. කැබිනට් මණ්ඩලයේ තනතුරක් අහිමිවීම දේශපාලන පරාජයක් වශයෙන් සලකන හුරුවක් තිබේ. තමන්ගේ මන්ත‍්‍රීවරයා ආණ්ඩුවේ ඉහළ තනතුරකට පත්කර ගතහැකි වුවහොත් එහි බලතල සහ වරප‍්‍රසාද මත ආධාරකරුවන් විශාල වාසි අපේක්ෂා කරයි. තම දරුවා ජනප‍්‍රිය පාසලකට ඇතුලත් කර ගැනීමේ සිට ආණ්ඩුවේ කොන්ත‍්‍රාත් ගැනීම දක්වා එය විහිදයන පරාසය ඉතාමත් පුලූල්ය.අතිශය සංකීර්ණය.
ඉන්දියානු මහමැතිවරණය නොබෝදා අවසන් විය. භාරතීය ජනතා පක්ෂය ඉතිහාස ගත ජයක් වාර්තා කළේය. කොන්ග‍්‍රස් පක්ෂය පරාජයට පත්වූයේ සියයට 19 ක ප‍්‍රතිශතයකට සීමා කරමින්ය. කැපවීමෙන් ඉලක්කයකට අනුව ගමනක් පැමිණි නරේන්ද්‍ර මෝඩි මහතා විශාල ජන ප‍්‍රසාදයකට හිමිකම් කියයි. නව අගමැතිවරයා සිය කැබිනට් මණ්ඩලය ප‍්‍රකාශයට පත්කර ඇත. ඉන්දියාවේ කැබිනට් මණ්ඩලය එරටට පමණක් නොව ජාත්‍යන්තර සමාජයට ද මාතෘකාවක් ඇති කර තිබේ. ඉන්දියාවේ නව ඇමැති මණ්ඩලය 23 දෙනෙකි. නියෝජ්‍ යඇමැතිවරුද සමග එය 43 ට නොවැඩිය. නුදුරු කාලයේ තවත් සාමාජිකයන් එකතු වියහැකිය. නමුත් බිලියන 1.2 කට වැඩි ජනගහනයක් සහිත ඉන්දියාවේ පාලනය කරන්නට විසිතුන් දෙනකුට සීමාකිරීම අවධානයට ගත යුතු විශේෂකරුණකි. මෙම ඇමැති මණ්ඩලය ද පොකුරු නොඑසේ නම් සාමූහික ආකාරයකට ක‍්‍රියා කරන බව ප‍්‍රකාශ වී තිබේ. වසර 2025 වන විට ඉන්දියාවේ ජන ගහනය බිලියන 1.6 ක් වනු ඇති අතර වසර 2050 වන විට එය මුලූ ලෝකයේ වැඩිම ජන ගහනයක් ජීවත් වන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රාජ්‍ය බවට පත්වනු ඇත.විසි තුන්දෙනෙකුට ඉන්දියාවේ අනාගතය සම්බන්ධ සුවිශේෂී අභියෝග වලට මුහුණ දිය හැකිද?
ඉන්දියාවේ නව අගමැතිවරයා ආණ්ඩුවේ යාන්ත‍්‍රණය කුඩා සහ කාර්යක්ෂම එකක් විය යුතුය යන ආකල්පයට පැමිණීම දියුණු රටවල ප‍්‍රතිපත්ති වලට සමගාමී වීමකි. Minimum Government – Maximum Governess යන කුඩා ආණ්ඩුවකින් උපරිම යහපාලනයක් යන සංකල්පය ද එතුමා ඉදිරිපත් කරයි. ආණ්ඩුවක වගකීම ප‍්‍රතිපත්ති සකස් කිරීම සහ ඒවා ක‍්‍රියාත්මක කිරීම වන අතර පුද්ගලික අංශය ආණ්ඩුවේ ප‍්‍රතිපත්ති රාමුව අනුව කර්මාන්ත ව්‍යාපාර මෙහෙය විය යුතුය. එයින් රැකී රක්ෂා ඇතිකර රට සංවර්ධනය කළ යුතු බව නව අගමැතිවරයාගේ අදහසයි. කුඩා පිරිසක් ඉහළ තලයේ හා වැඩි පිරිසක් වැඩ කළයුතු බව මෝඩි අගමැතිවරයා නිතර ස`දහන් කරන ප‍්‍රකාශයකි. හිටපු අගමැති මන්මෝහන්සිං මහතා ඉන්දියාවේ ආර්ථිකය විවෘත කර සංවර්ධනයට පදනමක් සකස් කළබව පිලිගැනීමයි. අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝඩිඑයට තවත් පියවරක් ඉදිරියට තබන සැලසුමක බව මෙයින්පැහැදිලිවෙයි.
ආණ්ඩුවක් බලයට පත්වන්නේ පාක්ෂිකයන්ට සහ අනුගාමිකයන්ට තනතුරු ඇතිකර ඔවුන්ට රිසි දේ කරගන්නට පමණක් නොවේ. පොදු ජනතාවගේ අපේක්ෂා සහ බලාපොරොත්තු ඉටුකර සියලූ ජනතාවගේ ජීවිත සම්බන්ධයෙන් වෙනසක් ඇති කළ යුතුය. එයට පදනම සකස් වන්නේ දේශපාලනඥයන් ගේ දැක්ම අනුව පමණක් නොව දේශපාලනඥයන්ට පරමාධි පත්‍ය බලය පවරන ඡන්ද දායකයන්ගේ හැසිරීම ද අනුවය. ඡන්දය දී ආණ්ඩුවක් බලයට පත් කර තමන්ගේ උවමනා එපා කම් ඉටු කරගන්නට හිතා බලමින් සිටින පොදු ජනතාව වෙනුවෙන් ඉන්දියාව පූර්වාදර්ශයක් සපයයි. පාර්ලිමේන්තුවට හෝ පලාත් සභාවක මහජන නියෝජිතයෙකු වීමෙන් පමණක් සෑහීමකට පත් නොවී ඇමැති ධුරයක් ගැන හිතන අයට ද ඉන්දියාවේ නව කැබිනට් මණ්ඩලය හිතා බැලිය යුතු අවස්ථාවකි. තනතුරු ගැන පමණක් කල්පනා කරමින් හෝ ධුරයේ බලතල ප‍්‍රමාණවත් නැත්නම් ආණ්ඩු අපහසුතාවයට පත් කරන්නට සූදානම් බව පෙන්වන මහජන නියෝජිතයන්ට ද ඉන්දියාවේ අලූත් කැබිනට් මණ්ඩලය සහ එය බෙදා විහිදී ගිය කදිම ආකාරය ආදර්ශයක්ය.

මිලින්ද මොරගොඩ

21/05/2014 – ලංකාදීප
ඉන්දියානු පුරවැසියන් තම පාලනය සදහා අලූත් නායකත්වයක් තෝරා පත් කරගත්තේය. ඉන්දියාව විශාල ජනගහනයක් ඇති රටකි. ඉදිරි දශකය ඇතුලත එය ලෝකයේ වැඩිම ජනගහනය ඇති රට බවට පත්වනු ඇත. ඉතා දිළිදු රටක් වශයෙන් පැවැති ඉන්දියාව වේගයෙන් ඉදිරියට ගමන් කරන්නට පටන්ගෙන තිබේ. එහි ආර්ථික සංවර්ධනය ජාත්‍යන්තර අවධානයට ලක් වූ එකකි. විශාල වෙළද පොළ සහ නිෂ්පාදන හැකියාව මත ලෝකයේ ප‍්‍රමුඛ කර්මාන්ත සහ ව්‍යාපාර එහි ආයෝජනය කර ඇත. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රාමුවට අනුව මහජන කැමැත්තෙන් නියෝජිතයන් තෝරාගන්නා ඉන්දියාවේ මහ මැතිවරණය මෙවර වැඩි අවධානයකට ලක්විය.
සමස්ථයක් වශයෙන් එහි ක‍්‍රියාදාමය සාමකාමී එකකි. මැතිවරණය මෙහෙයවූ ස්වාධීන ආකාරය සුවිශේෂීය. බලයේ සිටි කොන්ග‍්‍රස් පක්ෂයට පමණක් නොව බලය ලබාගත් භාරතීය ජනතා පක්ෂය ද මැතිවරණ නීතියය හමුවේ එක හා සමාන විය. මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵල නිකුත්වන විට සාමකාමීව එය පිළිගන්නට සියලූ දේශපාලන පක්ෂ වලට ආත්ම ශක්තියක් තිබිණ. ඉතිහාසයේ දරුණුම පරාජය අත් පත් කරගත් කොන්ග‍්‍රස් පක්ෂය නියමිත පරිදි අවසන් කැබිනට් රැස්වීමට ද පැවැත්වීය. ප‍්‍රතිඵලය ප‍්‍රකාශයට පත්වූ පසු ආණ්ඩුවේ සිටි කොන්ග‍්‍රසය් අගමැති මන් මෝහන් සිං මහතා ඉන්දියානු ජනතාව අමතා කතා කළේය. ඉන්පසු ඉල්ලා අස්වීමේ ලිපිය භාර දුන්නේය. හිටපු අගමැතිවරයා කියා සිටියේ ඉන්දියාවේ විවිධත්වය හරහා සමගිය ඇති වූ බවය. තම ආණ්ඩුව ආර්ථික සංවර්ධනයට පදනමක් සකස් කළ අතර එය ඉදිරියට ගෙන යාම අලූත් පාලනයේ වගකීම බව පෙන්වා දුන්නේය. ඉන්දියාවේ අනාගතය සම්බන්ධව තමන්ට විශ්වාසයක් ඇතැයි ප‍්‍රකාශ කළ ඉවත්ව යන අගමැතිවරයා අප සියලූ දෙනාම ජනතාව දුන් තීරණය එක හෙලා පිළිගන්නා බව ප‍්‍රකාශ කළේය.
අපේක්ෂා නොකළ තරමේ ජන වරමක් ලැබී නව අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝඩි සහ ආධාරකරුවෝ මැතිවරණයෙන් ලැබූ ජයෙන් උද්දාමයට පත් වූයේ නැත. නිදහසින් පසු අඩුම ආසන ගණනක් ලබමින් බලය අහිමි වූ කොන්ග‍්‍රසය, සම්පූර්ණයෙන් පරිගනක ගත කළ ප‍්‍රතිඵල නිකුත් කිරීමේ කි‍්‍රයාවලිය දෝෂ දර්ශනයට ලක්කරන්නට අවස්ථාවක් කරගත්තේ නැත.
බලය සාදාකාලික නැත. ජනතාවගේ තීන්දුව අනුව ක‍්‍රියා කළ යුතුය. පරමාධිපත්‍ය යනු මහජන ශක්තියයි. යුක්ති සහගතව ජනතා විනිශ්චයට මුහුණදීම ඉතාමත්ම වැදගත්ය. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය බලපවත්වන්නේ මහජන නියෝජනය අනුවය. ජනතා නායකයන්ට මහජන කැමැත්ත ලබාගැනීම පහසු නැත. තම ඉලක්ක සහ පරමාර්ථ ජනතාව හමුවේ තැබිය යුතු අතර ඒවා මහජනතාව අපේක්ෂා කරන පරම අවශ්‍යතා බව ජනතාවට ඒත්තූ යා යුතුය. එය කළ හැක්කේ ජනතාව අතර වැඩ සටහන් සහ ප‍්‍රතිපත්ති සංවාදයට ලක් කිරීමෙන් පමණකි. තම ජීවිත වල පැහැදිලි වෙනස්කමක් ඇතිකර, අරමුණු සාක්ෂාත් කරගන්නට පක්ෂ නායකයන් ගේ ප‍්‍රතිපත්ති සමත්වන විශ්වාසයක් ඇති විට ජනතාව පක්ෂ වටා ඒක රාශී වෙයි.
නූතන ගෝලීයකරණ සමාජය තුළ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ ලක්ෂණ ප‍්‍රසාරණය වෙමින් තිබේ. තාක්ෂණය සහ දැනුම පොදු ජනතාව ගන්නා තීරණ වලට විවිධ ආකාරයේ බලපෑම් කරන බව පෙනේ. මෙවර ඉන්දීය මහ මැතිවරණයේ දී වෙනස ඇතිකරන තීන්දුවට සාමාන්‍ය මධ්‍යම පැලැන්තිය වෙනුවට සමාජයේ පහළ මධ්‍යම පැලැන්තිය කරන ලද බලපෑම ඉතා සියුම් බව දේශපාලන විචාරකයන් දක්වයි. ආර්ථික වර්ධනය අඩුවන විට එහි බලපෑම මත කොන්ග‍්‍රසයේ පිරිහීම ඉක්මන් විය. එය මෙතෙක් ලෝකයේ තැනින් තැන අවධානයට ලක්වූ අරාබි වසන්තය සේ ගැනෙන මැද පන්තියේ පිබිදීමට වඩා බරපතල වෙනස් එකකි. බලය පැවරීම පමණක් නොව බලය ලබා ගැනීමට අනුගමනය කළ යුතු මග අවබෝධ කර ගත යුත්තේ ජන විඥානය අනුවය. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටක ජනතාව පවරන බලය ලබා ගැනීම සහ එය නිසි පරිදි ආපසු භාරදීම පැහැදිලි නිරවුල් එකක් නම් එය රටක අභිමානයට හේතුවෙයි.

මිලින්ද මොරගොඩ
http://www.milindaprashna.wordpress.com

2014/05/14 – ලංකාදීප

බලය එක තැනෙකට එකතුවීම බුද්ධිමතුන්ගේ අවධානයට පාත‍්‍ර වූ කරුණකි. නමුත් බලය අවසානයක් කරා ළ`ගා වී ඇතැයි යන අදහස ජාත්‍යන්තරයේ යම් සාකච්ඡාවකට මග පාදා තිබේ. වර්ධනය, සංචරණය සහ ආකල්ප යන කරුණු මුල් කරගෙන වර්තමානයේ සිදුවන පරිවර්තනය මෙම සාකච්ඡාවේ ප‍්‍රධාන අංගයකි.
වර්ධනය යනු හුදෙක් ආර්ථිකය පමණක් නොවේ. මෙයින් වසර ගණනකට සාපේක්ෂව ආර්ථිකය දෙතුන් ගුණයකින් වැඞී ඇත. ධනය වර්ධනයවී තිබේ. ජනගහනය වැඩි වී ඇත. අදහස් වර්ධනය වී තිබේ. සෞඛ්‍ය පහසුකම් වැඩි දියුණු වී ඇත. මේ නිසා ජීවිත කාලය වැඩිවී තිබේ. තාක්ෂණය වර්ධනය වී ඇති අතර මේ නිසා සමාජය තුළ සම්බන්ධතා වැඩිවී තිබේ. මෙම වර්ධනය එක තැනකට එක ප‍්‍රදේශයකට පමණක් නොව සමස්ථ ලෝකයටම බලපා ඇති තත්ත්වයකි. එය විශාල විප්ලවයක් ඇති කර තිබේ.
දෙවනුව සංචාරණයයි. අවුරුදු දහස් ගණනකට කලින් මිනිසුන්ට තමන් ජීවත්වන තැනින් සංචරණය විශාල අවශ්‍යතා පදනම් කර ගෙන සිදුවූවකි. ආහාර හෝ ආරක්ෂාව එයට පසුබිමවිය. නමුත් අද සංචරණය යනු සරල සුලබ සිදුවීමකි. එය ලෝකය තුළ පරිවර්තනයක් කර තිබේ.
ආකල්ප වෙනස ලෝකය පරිවර්තනය කරන ලද ප‍්‍රධාන කරුණු තුන අතර අවසන් එකයි. ජනතාවගේ සිතුම් පැතුම් ආකල්ප වෙනස් වී ඇත. සිතන පතන ආකාරය මෙයින් දශකයකට දෙකකට වඩා අද වෙනසකට ලක්ව තිබේ. මෙම පරිවර්තනය නිසා පසුගිය සියවසට වඩා අනාගතය බෙහෙවින් වෙනස් එකක් වී ඇත.
බලය කේන්ද්‍රගතවීම වෙනුවට වර්ධනය, සංචරණය සහ ආකල්ප ලෝකය බලවත් පරිවර්තනයක් ඇති කරන්නට මුල් වූ කරුණු තුනක් බව දක්වන්නේ ආචාර්ය මොයිසෙස් නායිම් Moisés Naím මහතා ය. හෙතෙම වෙනිසියුලාවේ හිටපු වෙළ`ද සහ කර්මාන්ත අමාත්‍ය වරයාය. ඔහු අද ලෝකයේ විද්වත් චින්තකයෙකු ලෙස පිලිගැනේ. අලූත් අදහස් ඉදිරිපත් කරන එම අදහස් මගින් මතවාද ගොඩනගයි. බලයේ අවසානය නමින් අලූත් කෘතියක් සම්පාදනය කරන එතුමා මෙම වසරේ ලෝකයේ අවධානයට ලක් වූ ප‍්‍රමුඛ චින්තකයෙකු බව බි‍්‍රතාන්‍ය ස`ගරාවක් ද නම් කර තිබේ.
බලය බලවත් ලෙස එක තැනෙක නොපවතින බව ඔහුගේ තර්කයයි. නොයෙක් හේතු මත එය විසිරී පවතින අතර එය වර්තමානයේ පවතින සුවිශේෂත්වය බව දක්වයි. නොසිතන පුද්ගලයෙකු පවා මොහොතකින් බලවත් අයෙකු ලෙස නැගෙන අතර එයට පසුබිම සකස් කරන්නේ ඉතා විශාල බලයක් නොවේ යන්න ද ඔහුගේ අදහසකි. සාමාන්‍ය ජංගම දුරකථනයකට මුදල් ගෙවා ඇමතුම් කාලය ලබා ගැනීම ‘‘ රී ලෝඞ් ’’ යන්න ලෝකයේ පවතින අලූත් තතත්වය බිහිකරන්නට සුවිශේෂී දායකත්වයක් දක්වා ඇති බව ද හෙතෙම ප‍්‍රකාශ කරයි.
සමාජ තුළ සිදුවන වෙනස්කම් චින්තකයන්ගේ සිතිවිලි මගින් නිර්වචනය කරයි. එම නිර්වචන සාධනීය බලවේග ගොඩනගන අතර ඒ ඔස්සේ සිතන විට විකල්ප මත වාද බිහිවෙයි. බලය එක තැනෙක පවතින විට මතවාද අලූත් නොවන අතර ලෝකයේ තැනින් තැන සිදුවන සංවාද සහ ඒවායේ අලූත් අදහස් සාකච්ඡුාවට බ`දුන් කළ යුතුය.

2014/05/07- ලංකාදීප-මිලින්ද මොරගොඩ

පෙනෙන ආකාරයට වර්තමාන ජන සමාජය තුළ විශාල හදිස්සියක් තිබේ. පාරේ පදික වේදිකාවේ ගමන් කරන විට අනෙක් අය කලබලයට පත් කරමින් ඔවුන් පසු කරන්නට අප කැමැතිය. මහ මග වාහනයක් පදවන්නේ තර`ගයකින්ය. ඕනෑම නීතියක් කඩ කර ඉක්මනින් තමන්ගේ ගමන යාම ඉලක්කය වී ඇත. මාර්ග වර්ණ සංඥා අසල නතර වන වාහනයක සුළු ප‍්‍රමාදයක් හෝ ඉවසන්නට බහුතරයක් රියැදුරන් කැමැති නැත. පෝලිමක ගමන් කරමින් තමන්ගේ වාරය එනතුරු බලා සිටිය යුතු අවස්ථාවක නම් එහෙම නැතිව කෙසේ හෝ ඉක්මනින් තමන්ගේ වාරය උදා කරගැනීමට ඇතැමෙකු උනන්දු වනු පෙනේ. මෙවැනි ඉක්මන් බවක් ඇත්තේ ඇයි?

සිංගප්පූරුවේ පදික වේදිකාවක අඩි හැටක දුරක් සාමාන්‍යයෙන් තත්පර 10.5 කින් ඇවිදගෙන යන බව ජාත්‍යන්තරව කරන ලද පර්යේෂණයකට අනුව දැක්වෙයි. එම දුර ප‍්‍රමාණයම බහරේන් හි දී ඇවිදීමේ දී තත්පර 18 ක් සහ මලාවි රාජ්‍යයේ දී තත්පර 31ක කාලයක් ගතවන බව ගණන් බලා ඇත. මෙම දත්ත එකතුකර ඇති පර්යේෂකයන් ඇවිදීමේ වේගය සහ රටක සංවර්ධනය අතර යම් සමාන කමක් ඇති බව දක්වන්නට උත්සාහ කරයි.

සිංගප්පූරුව දියුණු වූයේ වේගයෙන් ඇවිදීම පමණක් නොව මහන්සි නොබලා වැඩ කිරීමෙන්ය. දැනට ඒක පුද්ගල ආදායම අතින් ලෝකයේ පළමු රටවල් පහ ඇතුලත සිටින සිංගප්පූරුව මෙයින් දශක පහකට කලින් පසුවූයේ ශ‍්‍රී ලංකාවට පිටුපසින්ය. අදටත් සිංගප්පූරුවේ වැසියෙකු දිනකට පැය දොලහක් පහලොවක් වැඩ කරයි. නිවාඩු ගැන අඩුවෙන් සිතන අතර අයිතිවාසිකම් වලට වඩා කතා කරන්නේ තමන්ගෙන් විය යුතු යුතුකම් ගැන බව අදටත් දැකිය හැකිය. මලාවි රට තුළ පවතින තත්ත්වය එහි අනෙක් පැත්ත බව පෙනේ. සිංගප්පූරුව පමණක් නොව ආසියාවේ බොහෝ රටවල් පසුගිය දශක කිහිපය තුළ වේගවත් දියුණුවක් ලබා තිබේ. කැපවීමෙන්, වෙහෙස නොබලා වැඩ කිරීම ඔස්සේ ලබාගත් සාර්ථකත්වය මෙම ප‍්‍රගතිය පිටුපස ඇති බව පැහැදිලිව පෙනෙන ලක්ෂණයයි.

ශ‍්‍රී ලංකාව ගැන කල්පනා කළ යුතු කෙසේද? මහ මග හැසිරෙන ආකාරය අනුව අපට අප‍්‍රමාණ හදිස්සියක් ඇත. දුම්රියක් අතරින් රිංගා හෝ ඉක්මනින් යන්නට පමණක් නොව අධික වේගයෙන් ගමන් කරමින් ඉක්මනින් ගමන අවසානයක් දකින්නට මෙරට ජනතාවට ඇත්තේ ද එවැනි හදිස්සියකි. එය ඇත්තේ ඉක්මනින් වැඩ කර තමන්ටත් රටටත් අර්ථයක් කරගන්නටද? පැහැදිලිවම නැත.

කාර්යාලක වැඩ කරන්නේ එවැනි ඉක්මනකින් නොවේ. යම් කාර්යයක් කරගන්නට එන පුද්ගලයාට ඇති ඉක්මන රජයේ හෝ පුද්ගලික අංශයේ ආයතනයක නිලධාරීන්ට නැත. පුද්ගලික අංශයේ කාර්යාලයක කාර්ය ඉටුවන සාමාන්‍ය වේගයක් ඇතත් තර`ගයක් නැති හෙයින් එය ගුණාත්මක අන්දමට වර්ධනය නොවේ. ඵලදායීතාව සහ කාර්යක්ෂමතාව ගැන සිතන්නේ නැත. මෙහි අවසාන ප‍්‍රතිඵලය දැන් රටට අත්පත්ව ඇත. ආර්ථික දියුණුව වේගවත් නැත. නිෂ්පාදනය අවශ්‍ය තරමට වැඩිවන්නේ නැත. නමුත් ඉක්මනින් යන මහජනතාව නිතර හදිසි අනතුරු වලට ගොදුරු වෙයි. සමාජය තුළ ඉවසිල්ල සහ සැනසිල්ල අඩුය. ප‍්‍රශ්න වලට විස`දුම් සොයන්නේ සාකච්ඡාවෙන් සංවාදයෙන් නොවේ. ගැටුමෙන් සහ බලහත්කාරයෙන්ය. කුඩා පිරිසකගේ ඝෝෂාව නිහ`ඩ බහුතරයකගේ මතය යටපත් කර ඇත. අපගේ ඉක්මන් ගමන් ගැන ආපසු හැරී බලන්නට අපට වගකීමක් තිබේ. ජාත්‍යන්තරයේ පැවැත්ම ඇසුරෙන් සාකච්ඡා කිරීම සුදුසුය.