Milinda Prashna

2014.06.25 – ලංකාදීප – මිලින්ද මොරගොඩ

අවිචාරසමය ප‍්‍රකට සිංහල නවකතාවකි. අනේකවිධ ගැටලූ හෙයින් චරිත මුහුණ පාන අස්ථාවර සහ අභියෝගාත්මක අවස්ථා බහුලවන ආකාරයට ඩබ්. ඒ. සිල්වා ශූරීන් නවකතාව නිර්මාණය කර තිබේ. කතාන්තරයට අනුව නොයෙක් ගැටලූ පැන නැගෙන නමුත් අවිචාරය පරාජය කර විචාරය ජයගනී. චාරයක් නැති ආකාරයට සිදුවීම් පැන නැගෙන විට එය අවිචාරසමයකැයි කියන්නට සමාජය හුරුවී සිටී. උසස් සමාජ සම්මුතියට අනුව අපට විචාරයක් තිබිය යුතුය. අපට අප ගැනම විචාරයක් නැති තැන අවිචාරයක් ඇතිවෙයි. මනුෂ්‍ය ජීවිතය සත්වයන් අතරින් වෙනස් වන්නේ විචාරයට සමත් නිසාය. උසස් මනසක් ඇති සහ හො`ද නරක දැන විචාරවත් බවට සමත්හෙයින් මිනිසුන් වන්නේය. විචාරවත්ව පිළිගත් සමාජ සම්මුතීන් ආරක්ෂා කරනවිට ලෝකය යහපත් තැනක් බවට පත් වෙයි.
ජන සම්මුතිය සහ චිරාගත සම්ප‍්‍රදාය ශ‍්‍රී ලාංකේය අනන්‍යතාවයයි. ආගමික විනය එයට විශාල අනුබලයක් වී තිබේ. පැවැත්ම තුළ ප්‍රෞඩ ඉතිහාසයක් ගොඩනගා ඇති නමුත් රට තුළ නොයෙක් අභියෝග පැන නැගී ඇති අවස්ථා ඇත. සමගියෙන් රැස්වන්න, සමගියෙන් සාකච්ඡා කරන්න සහ සමගියෙන් විසිරයන්නැයි දේශනා කළේ බුදු රජාණන්වහන්සේය. බුද්ධ දේශණාවෙන් පෝෂණය වූ මෙරට සමාජය ලෝකයේ අන් කිසි තැනෙකට වඩා සම්ප‍්‍රදායෙන් සහ ඉතිහාසගත අත්දැකීම් වලින් පොහොසත්ය. අන්‍ය ආගම්වල පවා සංයමය, විනය සහ අනුන් සමග බෙදා හදා ගැනීම ගැන කියැවෙයි. නමුත් අනපේක්ෂිත අවස්ථාවල චාරයක් නැති සිදුවීම් වාර්තාවෙයි. එවැනි අවස්ථාරටත්,සමාජයත් අපහසුතාවයට පත් කරයි.
විවිධ ආගම්, විවිධ ජාතීන් සහ විවිධ පසුබිම් සහිතව එක රටක් තුළ ජීවත්වන විට අනෙක් පාර්ශවයේ ශක්තිය සහ දුර්වලතා හ`දුනාගන්නට අවශ්‍යය. අනෙක් පාර්ශවය සමග ගනුදෙනු කිරීමේ දී මතු වූ ගැටලූ බරපතල අර්බුද දක්වා වර්ධනය වූ අවස්ථා තිබේ. අවුරුදු තිහකට කලින් උතුරේ සිදුවූ සිදුවීමක් මරාගෙන මැරෙන ත‍්‍රස්තවාදයක් දක්වා වර්ධනය වනු ඇතැයි එදා කල්පනා කළේ නැත. සිංහල දෙමල ජාති බේධයකින් පාඩමක් ඉගෙන ගත් රටට වරින් වර පැන නැගෙන සිංහල මුස්ලිම් බේධ ජාතිවාදී ස්වරූපයකට හැරී විශාල විනාශකාරී තත්ත්වයක් ඇති කළ යුතු නැත.
ප‍්‍රශ්නයකට උත්තර අවශ්‍යය. ගැටලූවකට විස`දුම් සොයා ගත යුතුය. පාර්ශව දෙකකට එකට එකතු වී සාවධානව ක‍්‍රියාකරන්නට නොහැකි නම් එය චාරයක් නැති කමකි. බුද්ධිමත් සමාජයට තර්ක කරන්නට අවශ්‍යය. පදනමක් ඇති තර්කයකින් සත්‍යය අනාවරණය වෙයි. යටත් විජිත කාලයේ දී අධිරාජ්‍යවාදී අන්‍යාගමීකරණයට එරෙහිව මිගෙට්ටුවත්තේ ගුණානන්ද හිමිපාණන් ප‍්‍රමුඛ බොදුනුවන් ගේ පංච මහා වාද ඉතිහාසයට එක්ව තිබේ. මෙකී විවාද බලවත් මතයක් පතුරුවන්නේඅන්‍යයන්ගේ චරිත ඝාතනයෙන් සහ අපහාසයෙන් කරුණු දැක්වීමෙන් නොවේ. නමුත් අද සමාජයේ පැවැත්වෙන බොහෝ විවාදයක,තර්කයකට ඉඩක් නැත. දක්ෂ ලෙස කරුණු දක්වා පදනමක් සහිතව තර්ක කරන බුද්ධිවන්තයෙකු පරාජය කරන්නට වාචාලත්වයට හැකියාව ලැබී තිබේ. සමාජයේ බහුතර බුද්ධිමතුන් ගේ හ`ඩ පරදවා විශාල හ`ඩක් නගන්නට ඝෝෂාකාරී කුඩා කණ්ඩායමකට හැකියාව ලැබී ඇත.
පරම්පරා ගණනක් විනාශ කළ යුද්ධයක් අවසානයේ සාමකාමීබව අපේක්ෂා කරන සමාජයක් වශයෙන් ශ‍්‍රී ලංකාවේ ජන සමාජය වගකීමක් ඇතිව ක‍්‍රියා කළ යුතුය. අවිචාරවත් විය යුතු නැත. උද්වේගකර අවස්ථා වලට මුහුණදිය යුතු හැ`ගීම් වලින් නොවේ. යථාර්ථය අවබෝධ කරගෙන තීන්දු ගැනීම අවශ්‍යය. තාර්කිකව හිතන්නට අවශ්‍යය. යමක් ගැන තීන්දු ගැනීම පමණක් නොව තීන්දුවට පසු ඇතිවිය හැකි ප‍්‍රතිඵලය ගැන ද පූර්ව විනිශ්චයකට යා යුතුය. විනාශයක් ඇති කිරීම පහසුය. විනාශකාරී තත්ත්වයකට පසු නැවත පුනර්ජීවනයක් ඇති කිරීම පහසු නැත. සම්මුතියට ගරු කරන බුද්ධිමත් නිහ`ඩ බහුතර ජනී ජනයා එකමුතු විය යුතු කාලයකි. විචාරයක් නැති කමට එරෙහිව එකතුවීම දුර්වලකමක් නොවේ. එවැනි එකමුතුවක බලය පැසසුමට ලක් කළ යුතුමය.

2014/06/18 – ලංකාදීප

දන් දියයුතු තුන් සිත පහදවාගෙන බව බුද්ධ දේශනාවේ අංගුත්තර නිකායේ ස`දහන්ය. දානය දෙන්නට කලින්, දානය දෙන අතර සහ දන් දුන් පසු සිත තුළ තිබිය යුතු සංවරය ගැන එහි පළවෙයි. දානය දිය යුතු ලෝබ කමකින් තොරවය. තරහක් තිබිය යුත නැත. දානය-මෝහයක් මුලාවක් විය යුතු ද නොවේ. දන්දෙන පාර්ශවය ගැන පමණක් නොව දානය ලබන පාර්ශවය ගැන ද බුදු දහමෙහි දක්වයි. දන් ලබන්නාගේ සිල්වත්කම වැඩිවන තරමට දන්දෙන්නා රැස්කර ගන්නා පින වැඩිවෙයි. දුසිල් ඇත්තන්ට දන් දීම පළක් නැත.
බුදුරජාණන් වහන්සේ බුද්ධත්වයට පත්වූයේ දාන පාරමිතාව පදනම් කරගෙනය. තම අඹු දරුවන් පමණක් නොව ඇස් හිස් මස් ලේ පවා දන් දුන් බුදුරජාණන් වහන්සේ දාන පාරමිතා පුරමින් බුද්ධත්වයට පත්වීමේ අධිෂ්ඨානයෙහි සිටියහ. මෙරට බොදුනු සමාජයට දන් දීමෙහි කැමැත්ත ඇත. වෙසක්, පොසොන් පොහොය වෙනුවෙන් සංවිධානය කරන දන්සල එය තහවුරු කරන තවත් සාධකයකි. නමුත් දානය දීම සහ දානය පිළි ගැනීම සම්බන්ධව පවතින බෞද්ධ සංකල්ප බරපතල ආකාරයට විකෘති කර ඇති බව වර්තමානයේ උත්සවාකාරයෙන් රට පුරා පවත්වන දන්සල කදිම සාක්ෂියක් සපයයි.
පසුගිය දිනවල පැවැති දන්සල් බොහොමයක් සංවිධානය කර තිබුණේ බලහත්කාරයෙන්ය. සංවිධායකයන් ආධාර සපයාගෙන ඇත්තේ තුන් සිත පහදවාගත් දාන චේතනාව ඇති ජනතාවගෙන් නොවේ. ඇතැම් තැනෙක දේශපාලනය මැදිහත්වූ අතර තවත් තැනෙක පැවැති දන්සලක දන්දුන්නේ ධාර්මිකව උපයා ගත් ධනයෙන් දැයි සැකසිතේ.දන්සල පැවැත්වූයේ දන් දියයුතු පිරිසක් වෙනුවෙන් ද නොවේ. තාවකාලිකව පවත්වන ශාලාවකට මහ මග යනෙන මගියන් සහ යාන වාහන නතර කර සිසිල්පැන්, අතුරුපස බෙදා දුන්නේ බලකරමින් මහත් විනෝදයකින්ය. දන්සලක් ඇතිබව දකිනවිට එය ම`ග හැරයාමට ඇතැමුන් තැත් දැරූ අතර පිරිසකට එය හිරිහැරයක් විය. තවත් පිරිසක් එතැනට පැමිණ ආහාර ගත්තේ හුදු විනෝදය තකාය. දන්සලකින් ආහාර ගත යුතුනැති වත්පොහොසත්කම් සහිත යාන වාහන වලින් පැමිණි පුද්ගලයන් ඒ අතර බහුලය. බත් දන්සල මහා මාර්ගයට මුහුණ ලා සකස් කළ බව බහුලව පෙණින. එහි පෝලිම සකස් කරන්නේ විවෘතව මහ මගට පෙනෙන ආකාරයටය. ආරාධිත අමුත්තා පැමිණ විවෘත කරන තෙක් දන්සලේ පෝලිමේ සිටින්නේ හැබෑවටම එහි ආහාර ගන්නට පැමිණි පුද්ගලයන්ය. ඔවුන්ගේ ආත්ම ගෞරවයට හානි වන ආකාරයට පෝලිමේ සිටුවා තිබිය දී දන්සලට ආධාර කළ භවතුන් මෙන්ම හිතවත්තු ද පෝලිමෙන් පිට පැන ආහාර පාර්සල් රැගෙන යනු දැකිය හැකි සුලබ දසුනක් විය. දන්සලක් බව දක්වා වාහන නතර කරන කොඩි වනා පාරට පැන තද බදය ඇති කරන සිදුවීම් අතර තුර දන්සල් බොහොමයක පිටුපස මත්පැන් භාවිතාවූබව නොරහසකි.
වෙසක් පොසොන් වැනි ආගමික උත්සව කාලයේ දී පැන නැගෙන දන්සල් දහමෙන් පෙන්වාදෙන දර්ශනය පමණක් නොව සමාජයීය ගෞරවය ද ඉක්මවා විකෘති තත්ත්ව කරායොමු වන බව පැහැදිලිව පෙනේ. ගමේ නගරයේ කණ්ඩායමක් එකතු වී ආධාර රැස්කරගෙන පවත්වන දන්සල එය පැවැත්වීමේ හැබෑ අරමුණ යටපත්කර තිබේ. හො`ද අදහසකින් පවත්වන නමුත් එය අවසන්වන්නේ ගැටුම් සහහිත් දුෂ්‍ය කරන සිදුවීම්සමග බව අධ්‍යයනය කරන ඕනෑම කෙනෙකුට පෙනීයා යුතු කරුණකි.
අනාදිමත් කාලයක සිට මහමග යනෙන ඕනෑම කෙනෙකුට පැන් පානය කළ හැකි තාලියක් තැබූ ලාංකිකයෝ කුසගින්නේ සිටින කිසිවෙකුට ආහාර සපයන්නට ද පැකිලූණේ නැත. වර්තමානයේ සියල්ල වෙනස්වී ඇත. වෙනස්වීම ධර්මතාවයකි. නමුත් එය සාධනීය ආකාරයකට සිදුවිය යුතුය. දන්සල පින්පුරන සහ ජනතාවගේ ගෞරවය ආරක්ෂාකරන ආකාරයට සංවිධානය කිරීම කෙරෙහි අවධානය යොමුකිරීම ඉතාමත් වැදගත්ය.

මිලින්දමොරගොඩ

11/06/2014 – ලංකාදිප

ඇමරිකාවේ රැකියා වෙළ`ද පොළට යාන්ත‍්‍රික මිනිසුන් ගෙන් සිදුවිය හැකි බලපෑම ගැන මේ වන විට විශේෂ අවධානයක් යොමු වී තිබේ. පර්යේෂකයන්ට අනුව රොබෝවරුන්ගේ ආදේශනය හමුවේ එරට පොදුවේ සියලූ අංශවල ශ‍්‍රමිකයන් ගෙන් සියයට 47 කට රැකියා අහිමි විය හැකියැයි ගණන්බලා තිබේ. ඇමරිකානු ආර්ථිකය දියුණු වන විට ක්ෂේත‍්‍ර ගණනාවක පරිවර්තන සිදුවිය. ශ‍්‍රම බලකාය සම්බන්ධයෙන් සිදුවූ වෙනස ඒ අතර ප‍්‍රධාන එකකි. මැක්සිකෝව ඇතුළු නොදියුණු රටවලින් පැමිණෙන ශ‍්‍රමිකයන් ඇමරිකාවේ රැකියා අවස්ථා ඩැහැගන්නා බව කලකට පෙර ඇමරිකානු වැසියන්ගේ ප‍්‍රධාන විරෝධයක් විය. දැන් එය යාන්ත‍්‍රික මිනිසුන්ගේ පැත්තට හැරෙමින් තිබෙන බව නිරීක්ෂණය කළ හැකිය.දැන් සිදුවන පරිවර්තනය අනුව ඉදිරියේදී ඇමරිකාවේ ශ‍්‍රමය අතිරික්තයක් වනු ඇති අතර තමන්ගේ රටේ නිපදවෙන යාන්ත‍්‍රික මෙවලම් තම රට වැසියන්ගේම රැකියා අවස්ථා අහිමි කරන තැනට පත්වීම සැලකිය යුතු තත්ත්වයකි.

තවත් අලූත් වාර්තාවකට අනුව ජපානය මිනිසුන්ගේ තනිකම හමුවේ කතා කරමින් සිටින්නට හැකි රොබෝ යන්ත‍්‍රයක් නිපදවා තිබේ. සිංගප්පූරුව වැනි රටවල් කම්හල්වල කරන කාර්ය භාරයෙන් අති විශාල කොටසක් යන්ත‍්‍ර වලට භාර දී ඇති අතර අවුරුද්දක් පාසා තව තවත් කාර්යක්ෂම ආකාරයට රොබෝ වරුන්ගෙන් කාර්ය ඉටු කර ගැනීමට හැකි ආකාරය ගැන අවධානය යොමු කරමින් සිටී.මිනිසුන් ගණනාවක් වෙහෙසවී සහ අනතුරුදායක ආකාරයට කරන වෘත්තීන්ට රොබෝ තාක්ෂණය යෙදවීම කාර්මික රටවල අද ප‍්‍රචලිතය. මේ වන විට ලෝකයේ රෝබෝවරුන් වැඩිපුරම මිලදී ගන්නා රට බවට පත්ව ඇත්තේ චීනයයි.
මෙම කරුණු අනුව ශ‍්‍රී ලංකාවේ ශ‍්‍රම වෙළ`ද පොළ යාන්ත‍්‍රික මිනිසුන්ගේ ආක‍්‍රමණයට ලක්ව වැඩ කරන ජනතාවට රැකියා අහිමිවනු ඇති බව සිතන්නට කලින් දැනටමත් දියුණු රටවල් වල සිදු වන පෙරැළිය හෙයින් එරට සේවය කරමින් සිටින ලාංකිකයන්ට සිදුවිය හැකි දෙය ගැන අවධානය යොමු කිරීම වටී. ලක්ෂ සංඛ්‍යාත පිරිසක් මෙරටින් පිටත්ව ලෝකයේ නොයෙක් රටවල සේවය කරන ලාංකිකයන්ට ලෝකයේ නොයෙක් කම්හල් රොබෝ කරණයට ලක් වන විට මතුවන පීඩනයෙන් අත්මිදෙන්නට හැකියාවක් නැත.

බරපතලම ප‍්‍රශ්නය එය නොවේ. ශ‍්‍රම යාන්ත‍්‍රික මෙවලම් වලට භාරවන විට ඉදිරියේ දී ලෝකයේ රැකියා අවස්ථා බහුලවන්නේ චින්තනයක් ඇති, නිර්මාණශීලීව ක‍්‍රියා කරන්නට හැකි විද්වත් ශ‍්‍රම කණ්ඩායමකට පමණකි. රොබෝ වරුන්ට අලූත් දෙයක් නිර්මාණාත්මකව කළ නොහැකි යැයි තීරණය කරනතාක් මිනිස් ශ‍්‍රමයේ ඉහළ ස්ථර වලට පැවැත්ම තිබිය හැකිය. තවත් දශක දෙකක් පමණ ගත වන විට ඇති විය හැකි මෙම පරිවර්තනයට ගැලපෙන නිර්මාණශීලී චින්තකයන් බිහි කිරීමට මෙරට අධ්‍යාපන ක‍්‍රමය සූදානම්ද? ප‍්‍රශ්නය එයයි.
අධ්‍යාපනයෙන් දැනුම නැංවිය යුතුය. දැනුම පදනම් කර ගත් සමාජයක් බිහි කළ යුතුය. ලෝකයේ අද පවතින ශ‍්‍රම වෙළ`දපොළට අවශ්‍යතාව විනා දහඩිය හෙළන ශ‍්‍රමයට රට තුළ පමණක් නොව රටින් බැහැර ද ඇති අවස්ථා බරපතල ලෙස සීමාවන්නට ඉඩ තිබේ. ගුවන් ප‍්‍රවේශපත් නිකුත් කිරීමේ සිට බැංකුවෙන් මුදල් ලබා ගැනීම දක්වා යාන්ත‍්‍රීකරණය වන ස්වභාවය තුළ අපට ද මෙයින් අත්මිදෙන්නට හැකියාවක් නැත.

නිදහස් අධ්‍යාපනය ආරක්ෂා කරන ලෙස ඉල්ලා බල කරන සහ අධ්‍යාපනයේ පවතින පැති සම්බන්ධයෙන් පාරට බැස විරෝධතා පවත්වන දරුවන් මෙම පරිවර්තනය ගැන අලූතින් සිතන්නට අවශ්‍යය. මෙරට පවතින අධ්‍යාපන ක‍්‍රමයෙන් හිතන්නට බැරි සහ අලූත් යමක් නිර්මාණය කරන්නට නොහැකි කණ්ඩායමක් බිහි කරන බව දකින විට ප‍්‍රතිපත්ති සම්පාදකයන්ට අදඇති ඉගෙන ගැනීමේ රටාව වෙනස් විය යුතු බව වැටහෙන්නට අවශ්‍යය. මෙම පැති දෙක ගැනම වැඩි අවධානයකින් තොරව පවතින අධ්‍යාපනයෙන් බිහි කරන ශ‍්‍රම බලකායට තවත් දශක දෙකකින් අත් පත් වියහැකි ඉරණම ගැන පුලූල් සාකච්ඡාවක් විනා අන්කිසිවක් අද එතරම් වැදගත් නැත.

05/06/2014 – ලංකාදිප

භාෂාව කෙලෙසක කවදා බිහිවූ එකක් දැයි තවමත් නිශ්චිතව අනාවරණය වී නැත. මනුෂ්‍ය වර්ගයා පරිනාමනයවී සංඥා සන්නිවේදනය ඇරඹෙන විට අදහස් හුවමාරුව පදනම් කරගෙන භාෂාව ව්‍යවහාරයට එන්නට ඇත. ලෝකයේ නොයෙක් ජාතීන් සහ නොයෙක් සංස්කෘතීන් එකිනෙකට වෙනස් භාෂා දහස් ගණනක් හසුරවති. එම ජන සමාජය තුළ ප‍්‍රාදේශික සහ ව්‍යවහාරික වශයෙන් ද භාෂාවට වෙනස් අනන්‍යතා තිබීම අපූර්වත්වයයි. මේ සියල්ල අතර තුර එකකට වැඩි භාෂා ගණනක් හසුරුවන්නට සමත් පුද්ගලයන් පිළිගැනීමට ලක් වෙයි. සමාජය ගෝලීය කරණයට ලක්ව විශ්ව ගම්මානයක් බවට පත්ව ඇති වකවානුවක ජාතීන් අතර අදහස් හුවමාරුව වෙනුවෙන් වැඩි භාෂා ගණනක් සම්බන්ධව අවබෝධයක් තිබීම ඉතාමත් වැදගත්ය.
මෙරට දරු දැරියන්ට පාසල් අධ්‍යාපනයේ දී මවුබසට අමතරව ද්වීතියික භාෂාව හැදෑරීමට යොමු කරයි. සිංහල දරුවන් දෙමළ ඉගෙන ගන්නා අතර දෙමළ දරුවන් සිංහල ඉගෙන ගනී. එක රටක් තුළ මතු වියහැකි අනවබෝධය දුරු කිරීමට එය උචිතය. යටත් විජිතයක් බවට පත්වූ සමයෙහි ඉංග‍්‍රීසි බස රට තුළ භාවිතාවී පංති පරතරයක් ද නිර්මාණය කළේය. අදටත් ජාත්‍යන්තර භාෂාව වශයෙන් ඉංග‍්‍රීසි ඉගෙනගැනීමට දරුවන් මහන් සිවෙමින් සිටී. මවු බසින් අදහස් හුවමාරු කර ගන්නා මෙරට දරුවන්ට කුඩා අවධියේ සිටම එකිනෙකට වෙනස් භාෂා ගණනක් ඉගෙන ගන්නට අවශ්‍ය පහසුකම් යම් පමණකට පැවතීම වැදගත්ය. අක්ෂර, භාෂාවක නීති රීති සහ ව්‍යවවහාරය ද ඒ හාබැ`දුණු සංස්කෘතිය ද ඉගෙන ගැනීම පහසු කාර්යයක් නොවේ. නමුත් ජන ගහන රටාවේ වෙනස්කම් සහ වෙළ`දපොළ බලපෑම් වල ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙන් එකිනෙකට වෙනස් භාෂා හැකි තරම් ඉගෙන ගන්නට වර්තමාන පරපුරට සිදුව තිබේ. කාලයෙන් කාලය හදාරන භාෂාව කුමක්ද යන අවශ්‍යතාවය ද වෙනස්වෙයි. ඉංග‍්‍රීසිය ජාත්‍යන්තර භාෂාව වන විට ප‍්‍රායෝගිකව චීනභාෂාව ගැන අද වන විට වැඩි අවධානයක් මතු වන්නේ ඒ අනුවය.
ලෝකයේ වැඩිම පිරිසක් කතා කරන භාෂාව බවට පත්ව ඇත්තේ චීනයේ මැන්ඩරීන භාෂාවයි. පෙනෙන ආකාරයට ජාත්‍යන්තර ප‍්‍රජාව තුළ චීන භාෂාව ඉගෙන ගැනීමට ඇති අවශ්‍යතාවය ක‍්‍රමයෙන් වැඩි වෙමින් තිබේ. බි‍්‍රතාන්‍ය අගමැතිවරයා එරට දරුවන්ට චීන බස ඉගෙන ගන්නැයි උපදෙස් දී ඇත. ලොව ප‍්‍රකට බිල්ගේට්ස් ඔහුගේ දරුවන්ට චීන භාෂාව ඉගෙන ගන්නට පොළඹවා තිබේ. ඉංග‍්‍රීසි ඉගෙනගත් ශ‍්‍රී ලාංකික දරුවන් කාලයෙන් කාලයට තවත් භාෂාවක් වශයෙන් ජර්මන්, ප‍්‍රංශ, ජපන් සහ වර්තමානය වන විට කොරියන් ඉගෙන ගත යුතු යැයි සිතන බව පෙනේ. තව තවත් භාෂා අවශ්‍යතා මතු වන්නේ යහපත් ජීවන පැවැත්මක් අපේක්ෂා කරගෙනය. ජාත්‍යන්තරය සමග ඉදිරියට යන්නට නම් කාලීනව අලූත් වන අවශ්‍යතා අනුවය මින් අලූත් භාෂා හදාරන්නට සූදානම් විය යුතුය.
භාෂා පරිවර්තකයන්ගේ සේවය ඇති වර්තමානයේ ලෝකයේ පවතින සියලූම වැදගත් භාෂා ඉගෙනගත යුතුද යන සරල ප‍්‍රශ්නය පැන නගී. නෙල්සන්මැන්ඩෙලා මැතිතුමා භාෂාව ගැන කර ඇති ස`දහන එයට කදිම උත්තරයක් සපයයි. මැන්ඩෙලාට අනුව අන්කවරෙකුට හෝ වැටහෙන ආකාරයට ඔහුගේ බුද්ධියට යම්පණිවුඩයක් දිය හැකිය. නමුත් හදවතට දැනෙන ආකාරයේ පණිවුඩයක් දියහැක්කේ ඔහුගේහෝ ඇයගේ මවුබසින් කතා කිරීමෙන් පමණකි. තවත් ජාතියක මවුබස දැන ගැනීමේ වැදගත්කම කොතරම් අගනා එකක් දැයි එයින් පැහැදිලි වෙයි.