බි‍්‍රතානයෙන් පාඩමක්

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න

milinda-prashna

2017/ 09/ 27 – ලංකාදීප

විශ‍්‍රාම ලැබූ  බි‍්‍රතාන්‍ය පුරවැසියන්ට නැවතත් අධ්‍යාපන ක්ෂේත‍්‍රය හා සම්බන්ධ වන අවස්ථාව ලැබී තිබේ. විවිධ ක්ෂේත‍්‍රවල රැකියා වල නියුක්තව සිටි මෙම අයට විශ‍්‍රාම ලැබීමෙන් පසු  කරන්නට දෙයක් තිබුණේ නැත. ලන්ඩන් නගරයේ අධ්‍යාපන නිලධාරීහු එය ගැන අවධානය යොමු කළේය. ගුරුවරු හිගයක් තිබිණි. එයට විකල්පයක් ලෙස කැමැති අය පුහුණු කර ගුරු වෘත්තියට බදවාගෙන තිබේ. එය අලූත් අදහසකි. කාර්ය භාරයක් නැති පසුබිමක ජීවත් වූ දස දහස් ගණනක් නව බලාපොරොත්තු වලින් පිබිදී ඇත. අධ්‍යාපන ක්ෂේත‍්‍රයට ද එය බලවත් පිටිවහලක් වී තිබේ.

ඇතැම් විශ‍්‍රාමිකයන් සේවය කළේ බැංකුවකය. නීති ක්ෂේත‍්‍රයේ, විදේශ කටයුතු අංශයේ හෝ පුද්ගලික සමාගම් වලය. තරුණ කාලයේ එම නිලධාරීන්ට ධනය ප‍්‍රශ්නයක් වූයේ නැත. බලය හා සමාජ පිලිගැනීමක් තිබිණි. නමුත් විශ‍්‍රාම ගිය පසු ඉතිරිවූයේ අත්දැකීම් පමණකි. ගුරු පුහුණුව සමග අලූත් පැත්තකට යොමු වෙයි. පසුගිය වසරේ විශ‍්‍රාමිකව කාලය ගත කළ අයගෙන් තිස් පන්දහසක් ගුරු පුහුණුවට බඳවා ගත් බව ලන්ඩන් නගරයෙන් ලැබෙන වාර්තා දක්වයි. මෙම අයගෙන් සිය දෙනෙකු අවරුදු පනස් පහ ඉක්මවූ අය වන අතර අනෙක් සියළුම දෙනා පනහ පිරෙන්නට ආසන්න මැදි වයසේ අයයි. බි‍්‍රතාන්‍ය පාසල් වල ගණිතය, විද්‍යාව හා භාෂාව ඉගැන්වීමේ ගුරු හිඟයක් තිබිණි. එය ආවරණය කරගත්තේ ලෝකයේ නොයෙක් රටවලින් කැඳවන වෘත්තිකයන්ගෙන්ය. විශ‍්‍රාමික පුරවැසියන් එකී හිස් තැන පිරවීම සාර්ථක අත්දැකීමක් බවට පත් ව තිබේ.

එකිනෙකට වෙනස් වෘත්තීය අංශ වල සේවය කර තිබුණ මෙම පිරිස පුහුණුවෙන් පසු පාසල් වලට අනුයුක්තවන දිනයේ දී ශිෂ්‍යයන්ට නුපුරුදු වෙනසක් දැනෙන්නට ඇති නමුත් සාර්ථකය අභියෝගයට මුහුණ දෙන්නට මෙම විශ‍්‍රාමිකයන් සමත් වූ බව බි‍්‍රතාන්‍ය මාධ්‍ය පසුව වාර්තා කළේය.

පාසල් වල පවතින ගුරු හිඟයට පමණක් නොව විශ‍්‍රාමික ජන කොටස අතරින් යම් පිරිසකට නැවතත් අපහසුවකින් තොරව ජීවත්වීමේ මානසික ශක්තිය ඇති කරගන්නට ද මෙම වැඩ සටහන ප‍්‍රයෝජනවත් වන්නට ඇති බව නිසැකය. සමාජයේ ඉහළ තල නියෝජනය කරන ලද අයට නැවතත් දරුවන් ඇසුරට පැමිණ කටයුතු කරන දර්ශනය ද එහි ගැබ්ව තිබේ. ඇමරිකාවේ හිටපු ජනාධිපති බැරක් ඔබාමා පසුගියදා තාක්ෂණික විදුහලක පන්ති කාමරයක ගොස් සිසුන්ට ඉගැන්වීමේ නිරත විය. එය තවත් අනෙක් උදාහරණයකි.

අප රටට ද විශ‍්‍රාම ජන කොටස ගැන ප‍්‍රශ්නයක් තිබේ. ඉදිරි දශකට තුළ වැඩ කරන ජනතාවට වඩා යැපෙන ජන කොටස ඉහළ යන පසු බිම තුළ ශ‍්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකය ගැටළු සහගත විය හැකි බව පර්යේෂණ වාර්තා දැනටමත් අනාවරණය කර ඇත. මෙරට පාසල් වල ද ගුරු හිඟයක් තිබේ. විශේෂයෙන් නගරයෙන් දුර බැහැර ප‍්‍රදේශවල අවධානයට නොගැනෙන පාසල් වල දරුවන්ට විෂය හදාරන්නට ගුරුවරුන් නැත. ඒකී පාසල් වලට පත් කරන තරුණ ගුරුවරු හැකි ඉක්මනින් ස්ථාන මාරුවීම් හදාගෙන නගරබද ප‍්‍රදේශ වලට යති. එය සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන දෙයයි. ගුරු හිඟය සම්පූර්ණයෙන් දුරු කිරීම කළ නොහැකි කාර්යයක් වී ඇත.

එවැනි පසුබිමක දී බි‍්‍රතාන්‍ය අත්හදා බැලීම ශ‍්‍රී ලංකාවට ගැලපෙන්නේ දැයි අධ්‍යයනය කිරීම සුදුසුය. ගුරුවරුන් හිඟ පාසල් සහිත ප‍්‍රදේශවල විශ‍්‍රාමික පිරිස ගැන තොරතුරු එකතු කර සුදුසු අය තාවකාලික පදනමකින් කෙලින්ම විදුහලේ සේවයට එකතු කරගත හැකි අතර ඔවුන් ගණිතය, විද්‍යාව සහ භාෂාව කෙසේ වෙතත් විෂය බාහිර ක‍්‍රියාකාරකම් වලට හෝ යොදවාගත හැකි නම් පවතින අධ්‍යාපන තරගය හමුවේ දරුවන් මුහුණ දෙන ගැටළු යම් ආකාරයකින් විසඳාගත හැකිය.

අඩු වියදමක්

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න

milinda-prashna

2017.09.20 – ලංකාදීප

ශ‍්‍රී ලංකාව අති සුඛෝපභෝගී රටක් නොවේ. ජීවන මට්ටම උසස් තැනෙකට පත් වෙමින් සිටින රටකි. පොදු ජනතාව සිය වේල, දෙවේල පිරිමහගන්නේ අරපිරිමැස්මෙන්ය. අලූත් වාර්තා අනුව මෙරට ජනතාව අත්‍යවශ්‍ය ආහාර ද්‍රව්‍ය සඳහා දරන්නට සිදුවන වියදම කලාපයේ වෙනත් රටවලට සාපේක්ෂව ඉහළ එකකි. ජීවන මටට්ම හොඳ තැනෙකට පත්වන තෙක් රට තුළ වියදම පාලනය කරගැනීම හා තමන්ට ලැබෙන මුදල කළමණාකරණය ගැන උනන්දුවක් දැක්වීම වැදගත්ය.

එනමුත් ආහාර පාන සම්බන්ධයෙන් ඇති නැති පරතරය සමාජ විෂමතාවය ඇති කරන එක කාරණයක් දක්වා වැඩි දියුණු වී ඇති බව පෙනේ. ධනය ඇති පිරිස සිය පුද්ගලික ආහාර පරිභෝජනය වෙනුවෙන් වැය කරන මුදල පාලනය කරන ලෙස බල කළ නොහැකිය. සමාජයේ එක කොටසක් අවශ්‍යම ආහාර මිල දී ගැනීමට නොහැකි පසුබිමක ජීවත්වන බව තේරුම්ගෙන ක‍්‍රියා කිරීම වැදගත්ය.

දියුණු වන රටක වැසියන් වශයෙන් ස්වකීය උත්සව සහ සම්භාෂණ වල දී ආහාර වෙනුවෙන් කරන වියදම ද මෙහි දී අවධානය යොමු කළ යුතු වැදගත් කාරණයකි. විශේෂයෙන් තරු හෝටල වල පවත්වන්නට හුරු වී ඇති මංගල උත්සවයක එක වේලක මිල රුපියල් තුන් හාර දහසක සිට දස දහස් ගණනක් දක්වා වී තිබේ. මෙම මිල උත්සවය සංවිධානය කරන මැදි ආදායම් මට්ටමක යුවලට පමණක් නොව සහභාගීවන ආරාධිතයන්ට ද ප‍්‍රශ්නයකි. මධ්‍යස්ථව සොයා බලන විට විශාල උත්සව, අධික මිල ආහාර වේල පමණක් නොව ඒවායේ සමරු සඳහා කරන වියදම වානිජ පෙළඹවීමක ප‍්‍රතිඵලයකි. මැදි ආර්ථිකයේ ජීවත්වන සාමාන්‍ය පිරිස මෙහි ගොදුරක් වී තිබේ. එය කොපමණ නරක තත්ත්වයක් දැයි සලකා බැලීම යුක්ති සහගතය.

තරු හෝටලයක මංගල උත්සවයකට ඇරයුම් කරන්නේ පවුලේ ඥාතීන් සීමිත  පිරිසකටය. එයින් බෙදීමක් ඇති වෙයි. ආරාධිතයන් ද මෙම හොද අවස්ථාවට සහභාගී වෙන්නේ මෙපමණ නාස්තියක් අවශ්‍ය නැති බව හිතමින් බව නිසැකය. වියදම් පාලනයක් රහිත මෙවැනි උත්සව කරන්න්නට පෙළඹෙන්නේ ඉගෙනගෙන එක්තරා සමාජ අවබෝධයක යුතු පිරිසක් වීම විශේෂයෙන් සලකා බැලිය යුතුය. එක වේලක් වෙනුවෙන් එක මොහොතකට කරන ආහාර නාස්තිය හා වියදම තමන්ගේ ජීවිත කාලයටම ගෙවන බරපතල වන්දියක් බවට පත්විය හැකි බව කල්පනා නොකිරීම ගැටළුවකි.

උත්සව හා ප‍්‍රිය සම්භාෂණ වල දී කරන වියදම, විශේෂයෙන් අසීමිත ධන නාස්තිය රටට නොගැලපෙන බව සිතන්නට අවශ්‍යය. තරුණ පිරිස තම අභිලාශ ගැන තේරුම් ගෙන ක‍්‍රියා කිරීමෙන් වානිජ පරමාර්ථ පෙරටු කරගත් ප‍්‍රචාරක රැල්ලෙන් ගැලවිය හැකිය. ලෝකයේ වෙනත් රටවල එනම් ඇමරිකාව, බි‍්‍රතාන්‍ය පමණක් නොව තායිලන්තය වැනි රටවල ද ආහාර, නිවාස හා ඇදුම් වැනි මූලික අංශ ඉතාම අඩු ආදායමක් ලබන පිරිසට ද දරාගත හැකි සේ මට්ටම් සකස් වී තිබේ.

පුද්ගල උත්සව පමණක් නොව රජයේ වියදම් ගැන ද මෙහි දී සඳහන් කළ යුතුව තිබේ. විවිධ අමාත්‍යංශ, දෙපාර්තමේන්තු හා අනුබද්ධ ආයතන නිතිපතා උත්සව පවත්වයි. ඒවා වෙනුවෙන් කරන වියදම කොපමණ දැයි අවධානයට ගැනෙන්නේ නැත. ආණ්ඩුවේ උත්සවයකට සහභාගී වන පුරවැසියන්ට එය චාම් හා අඩු වියදමකින් කරන ලද එකක් බව තහවුරු කරගැනීම සුදුසුය. මන්ද එකී සියළු වියදම් මහජන මුදල් හෙයින්ය. ජනතාවගෙන් එකතු කරන බදු රටවැසියන්ගේ පොදු අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් උපරිම වශයෙන් ප‍්‍රයෝජන ගත යුතුය. එයින් සෑහෙන ප‍්‍රතිශතයක්, උත්සව සැරසිලි, වර්ණනා සහ අධික වියදමක් වැය කරන ආහාර වෙනුවෙන් කරන විට ඒවා ගෙවන්නේ පුරවැසියන්ය. එහෙයින් දියුණු වෙමින් පවතින රටක් වශයෙන් තමන්ගේ උත්සවයක් පමණක් නොව රාජ්‍ය උත්සවයක් දෙස පවා අඩු වියදමකින් කරන ආකල්පයකින් සලකා බැලීම සුදුසුය.

 

දේශපාලනඥයාගේ වාහන භාවිතය

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න

milinda-prashna

2017/09/13 – ලංකාදීප

වාහන භාවිතාව සම්බන්ධ ආකල්ප වේගයෙන් වෙනස් වෙමින් තිබේ. එක පැත්තකින් වාහනයක අයිතිය අත්හරිමින් ඇත. අනෙක් පැත්තෙන් විසි එක්වැනි සියවසේ වාහනවල තාක්ෂණය සූක්ෂම පරිවර්තනයකට ලක් වී තිබේ. ගමනක් යන්නට වාහනයක් අයිතිකරගත යුතු නැති අතර එම වාහනයේ ඉන්ධන පරිසර හිතකාමී සහ ආර්ථිකයට වාසිදායක එකකි. මෙකී වෙනස්කම් සමාජයට හදුන්වාදීමේ පුළුල් වගකීමක් මෙරට දේශපාලන නායකයන්ට ඇත. නමුත් මෙරට දේශපාලන නායකයෝ නිල වාහන භාවිතාවේ දී සමාජයට ආදර්ශවත් නොවෙන අතර බලවත් විවේචනයට ද ලක්ව තිබේ.

ශ‍්‍රී ලංකාවේ දේශපාලනඥයන්ගේ වාහන භාවිතය ඉතා නරක බව සඳහන් කළ යුතුය. ඡන්දය ඉල්ලන කාලයේ සාමාන්‍ය වාහනයකින් එහා මෙහා යන අය බලයට පත් වූ වහා පාරේ ඉගිල්ලෙන්නේ අති සුඛෝපභෝගී වාහන වලින්ය. දියුණුවෙමින් පවතින රටකට නොගැලපෙන තරම් පහසුකම් සහිත මෙම වාහන සමහරවිට වෙඩි නොවදින ඒවාය. අති බලසම්පන්න එන්ජින් ධාරිතාවයක් සහිත හෙයින් ඉන්ධන ලීටරයකින් ගමන් කළ හැකි දුර ඉතාමත් සීමිතය. බලයට පත්වන දේශපාලනඥයන් විශාල වටිනාකමක් ඇති වාහනයක ගමන් කළ යුතු ඇයි? රටට ඔරොත්තු නොදෙන තරම් ඉන්ධන පිරිවැයක් හා වාහන නඩත්තු වියදමක් දේශපාලන නායකයන් වෙනුවෙන් වෙන් කළ යුතු මන්ද?

මෙකී සියළුම දෙනාට පහසුකම් සපයන්නේ ආණ්ඩුවයි. තමන්ගේ වියදමෙන් ගමන් බිමන් කළ යුතු යැයි ප‍්‍රතිපත්ති තීරණයක් ගතහොත් දේශපාලනඥයන් මෙම සුඛෝපභෝගී පාවෙන මාලිගා පරිහරණය අත්හරිනු නිසැකය. ආණ්ඩුව නිල වාහන වියදම් වලට අවශ්‍ය ධනය සොයා ගන්නේ ජනතාවගෙන් අය කරන බදු වලින්ය. බදු පිට බදු පනවා ජනතාවගෙන් සොයා ගන්නා මුදලින් දේශපාලනඥයන්ට ඉතාම වටිනා වාහන සැපයීම යුතුකමක් යැයි පොදු ජනතාව කල්පනා කරනවා නම් ප‍්‍රශ්නයක් නැත. නමුත් තමන්ට බදු පනවා දේශපාලනඥයන්ගේ වාහන වලට අති විශාල වියදමක් දරනවාට සාමාන්‍ය ජනතාව අතරින් කිසිවෙකු කැමැති නැත. එය හොඳටම දන්නා නමුත් මෙරට දේශපාලනඥයන්, විශේෂයෙන් දේශපාලන නායකයන් පාර්ලිමේන්තු වසරප‍්‍රසාද බව දක්වමින් නිල වාහන වලට සීමාවකින් තොරව මහජන මුදල් වියදම් කිරීම යුක්ති සහගත නැත.

බලයට පත්වන මෙරට දේශපාලනඥයන්ට රට ගැන කැක්කුමක් තිබිය යුතුය. මහජන ඡුන්දයෙන් තේරී පත්වෙන්නේ ජනතා මුදලින් සැප විඳීන්නට නොවේ. පවතින දුෂ්කරතා මැඩ රට දියුණු කර ජනතාවගේ ජීවිත යහපත් කරනු සඳහාය. ජනතාවගේ පැවැත්ම උසස් කරනු වෙනුවට ජනී ජනයා මත තව තවත් බදු පනවා අති විශාල වටිනාකමක් සහිත වාහනයකින් ගමන් කිරීමෙන් රටට දෙන ආදර්ශය කුමක්ද?

ලෝකයේ සමහර රටවල නිල වාහනය නිල රාජකාරි වෙනුවෙන් පමණකි. නිල කටයුතු වලට බැහැර ගමන් බිමන් තමන්ගේ වාහනයෙන් හෝ පොදු ප‍්‍රවාහන පහසුකම් වලින් ප‍්‍රයෝජනයට ගන්නා නායකයෝ සිටිති. එම නායකයන්ට ජනතාව ගරු කරන්නේ මහ ඉහළින්ය. නායකයාගේ සරල ආදර්ශවත් ජීවිතය එම රටවල ජනී ජනයා ද භාවිතාවට ගන්නා අතර එය රටක වටිනාකම් ඉහළ නංවන්නට හේතුවකි. තවත් රටවල බලයට පත්වන දේශපාලන නායකයෝ වාහන භාවිතා කරන්නේ ප‍්‍රතිපත්තියකට අනුවය. රජයෙන් සපයන සාමාන්‍ය වාහන භුක්ති විඳීන අතර ධනවතුන් සුපිරි රියවල ගමන් කරද්දී මහජන නියෝජිතයන් සුළු වාහනයක ගමන් කිරීම අවමානයක් යැයි කිසිසේත් සිතන්නේ නැත. මෙය ආකල්ප ප‍්‍රශ්නයකි. නායකයෙකු ගේ බලය හා භාවිතා කරන වාහනය එම බලයේ තරම මනින්නට සංකේතයක්  බවට පත්ව ඇත්තේ ශ‍්‍රී ලංකාවේ පමණක් දැයි සැක සිතේ.

අලූත් තාක්ෂණය අනුව විශාල ඉන්ධන වියදමක් නැති, විදුලිය බලය ප‍්‍රයෝජනයට ගත හැකි හොඳ වාහන නිපදවා තිබේ. අඩුම තරමින් ඒවා පරිහරණයෙන් ආදර්ශයක් දෙන්නට දේශපාලන නායකයින්ට වගකීමක් තිබේ. රට තුළ පරිවර්තනයක් කළ හැක්කේ ආකල්ප වෙනස් කිරීමෙන්ය. ඉහළ පැලැන්තියේ නායකයන් ගේ ආදර්ශවත් ජීවිතවලට මෙරට පවතින දුර්වල පැවැත්ම වෙනස් කළ හැකිය. නමුත් නොකරන්නේ එයයි.

 

 

පොලිතීන් බැනර් කටවුට්

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න

milinda-prashna

2017/09/06 – ලංකාදීප

පොලිතීන් භාවිතය පරිසර විනාශයට එක ප‍්‍රබල හේතුවක් වී තිබේ. දිරාපත් නොවන පොලිතීන් හා ආශි‍්‍රත නිෂ්පාදන තහනම් කරන්නට රජය තීරණය කළේය. නීතිය බලපවත්වන අතර සහන කාලයක් ද ප‍්‍රකාශයට පත් කර ඇත. සහන කාලය තුළ තවදුරටත් පරිහරණය නොව එයින් ඉවත්වීමට සූදානම් විය යුතුය.

ශ‍්‍රී ලංකාව දියුණු සමාජයක් බව කියන නමුත් පරිසරය ආරක්ෂා කරන සේ කරන ඉල්ලීම් පමණක් නොව නීතිය ද ගණනකට ගන්නේ නැත. නොබෝදා පැවැති දේශපාලන පක්ෂ සංවත්සරය වෙනුවෙන් කොළඹ නගරය පමණක් නොව තදාසන්න ප‍්‍රදේශ සරසා තිබුණේ කටවුට් හා බැනර් වලින්ය. සම්මේලනයට පසු නගරය පිරිසිදු කර ඒවා ඉවත් කරන ලද නමුත් බැහැර කරන්නේ පරිසරයටය. මෙම සැරසිලි වලට විශාල වියදමක් කරන ලද බව නිසැකය. හෙට අනිද්දා තවත් දේශපාලන පක්ෂයක සංවත්සරය එන විට එයට නොදෙවෙනි සැරසිලි වලින් සරසනු ඇත. අන්තිමේ දී මෙම මුදල් වියදම් කිරීම පරිසරයට අහිතකරය. ප‍්‍රතිපත්ති වලට නරකය. ඒවාය මුදල් සොයාගන්නා මාර්ග දූෂණයට අතවනයි.

කටවුටට් හා බැනර් කියවන විට ඒවායේ සදහන් පණිවුඩ ජනතාවට නොවේ. පක්ෂ නායකයාටය. තරඟයට බැනර් හා කටවුට් ප‍්‍රදර්ශනය කර පක්ෂ නායකයාට තම කැපවීම පෙන්වන්න විට නායකයෝ ඒවායෙන් සතුටට පත්වනවාදැයි අපට ප‍්‍රශ්නයක් තිබේ. පක්ෂ නායකයන් ගේ ඇහැට පෙනෙන්නට බැනට් කටවුට් වලින් එල්ලන විට ඒවායෙන් පී‍්‍රති වෙන්නට තරම් පක්ෂ නායකයෝ අනුවණද? නැත්නම් මෙම සැරසිලි වලින් තමන්ගේ බලය වැඩි බව ජනතාවට පෙන්වන්නට හදනවාද? දේශපාලන පක්ෂ සිය බලය හෝ හැකියාව බැනර් කටවුට් හෝ දැවැන්ත බිල් බෝඞ් වලින් පෙන්වන්නට තරම් දුර්වල ද? බස් පුරවා සෙනග ගෙනැවිත්, පක්ෂ සාමාජිකයන් ටී ෂර්ට් අන්දවා තමන්ගේ බැනර් යටින් පෙලපාලි යැවීම දේශපාලනඥයන්ගේ ශක්තිය මනින මිනුම් දණ්ඩක් ද? නැතිනම් පක්ෂ වල දෙවැනි පෙල අතර තම තමන් ඉස්මතු වෙන එක්තරා ආකාරයක සටනක් ද? පක්ෂ ප‍්‍රතිපත්ති වලට පමණක් නොව පරිසරයට ද නරක මෙකී උපාය වලින් ඉවත් වෙන්නට සියළුම දේශපාලන පක්ෂ වලට වගකීමක් ඇත.

පොලිතීන් පාවිච්චි කරන්නට එපා යැයි පක්ෂ නායකයෝ නොයෙක් වතාවල කියා තිබේ. තමන්ගේ පින්තූර ප‍්‍රදර්ශනය කරන බැනර් කටවුට් එල්ලන්නට එපා යැයි සෑම නායකයෙකුම අවධාරණයෙන් කියා තිබේ. පක්ෂයේ නායකයාගේ වචනය නොසලකන තරමට ඒවායේ සාමාජිකයන් ගේ විනය පිරිහී ඇත්දැයි සලකා බැලීම අවශ්‍යය. පක්ෂ සාමාජිකයන් පාලනය කරගන්නට නොහැකි නායකයන්ට රට පාලනය කරන හැකියාව තිබේද? පොලිතීන්, බැනර් සහ කටවුට් පමණක් නොව මැතිවරණ නීතිය ද උල්ලංඝනය කරන දේශපාලනඥයන් පාලනය කරගන්නට නායකයන් පියවර ගැනීම ඉතාම වැදගත්ය. පක්ෂයට හා නායකත්වයට පොදු ජනතාවගේ ප‍්‍රසංසාව ලැබෙන්නේ ඒවායෙන්ය.

රට පාලනය කරන සහ පාලනය කරන්නට බලය ඉල්ලන නායකයන් නීතිය සලකන්නේ නැත. එය පුදුමයට මෙම සැරසිලි වලට වියදමක් ඇති බව තවත් ගැඹුරින් සලකන විට පෙනේ. ඒවා ගෙවන්නේ බැනර් එල්ලන දේශපාලනඥයන් නොවේ. අනුග‍්‍රාහකයෝ ඒවාට ගෙවන අතර එය ද එතරම් හොඳ දෙයක් නොවේ. පක්ෂයක හෝ දේශපාලනඥයෙකුට බලය පෙන්වන්නට ධනය තෑගි දෙන විට එහි පිටුපසින් ඇඟවෙන කතාන්දරය දූෂිත තත්ත්වයකි. ප‍්‍රසිද්ධ ස්ථාන වල මේවා එල්ලන්නේ නිසි අවසරය රහිතවය. එය තවත් නරක පූර්වාදර්ශයකි.

පොලිතීන් නීතිය පැනවූ විට එය ආදර්ශවත්ව අනුගමනය කරන්නට දේශපාලන පක්ෂ වලට හා නායකයන්ට ආත්ම ශක්තිය තිබිය යුතුය.  ඕනෑම නීතියක් නොසලකන තරමට ඇතැම් දේශපාලනඥයන් බලය අතට ගන්නා බව ප‍්‍රසිද්ධ රහසකි. එය හෙළිදරව් කරන කදිම සාක්ෂියක් බවට පොලිතීන් බැනර් කටවුට් පත්ව තිබේ.