දඩයමට එරෙහිව මාධ්‍ය එකතුව

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න

2019/06/26 – ලංකාදීපLOGO

රුසියාවේ ප‍්‍රධාන පුවත් පත් තුනක් එකම දවසේ එකම ප‍්‍රධාන සිරස්තලය සහිතව පසුගිය දා නිකුත් විය. එයින් නතර නොවූ අතර ඒකාබද්ධ කතුවැකියක් පළ කළේය. එම විශේෂ සිද්ධිය රුසියානු භාෂාව නොදන්නා ලෝක වාසින් ගේ අවධානයට ලක් කරන්නට බටහිර මාධ්‍ය සමත් විය. මෙම වාර්තාකරණයට බලපෑ හේතුව රුසියාවේ ප‍්‍රකට ගවේශනාත්මක මාධ්‍යවේදියෙකු පොලිස් අත්අඩංගුවට ගැනීමයි. එකී වාර්තාකරණය ජාත්‍යන්තර ප‍්‍රජාවගේ අවධානය වහාම දිනා ගත් බව සදහන් කළ යුතුය. වාර්තාකරු අත්අඩංගුවට ගත්තේ ඇයි? එයට හේතු වූ පසුබිම කුමක්ද? අප දැනගත යුතු කාරණය එයයි.

ග්ලව්නොව් නමැති මාධ්‍යවේදියෙකු මෙලෙස මොස්කව් පොලිසියේ අත්අඩංගුවට පත් විය. හෙතෙම වරදක් කරන නැති අහිංසකයෙකු වන නමුත් රුසියන් ආණ්ඩුවේ වැරදි බරපලතල ලෙස විවේචනය කළ අයෙකි. පසුගිය කාලය තුළ එරට පුවත් පත් වල පළ කරන තොරතුරු සම්බන්ධයෙන් රුසියන් පාලනය සෑහෙන උදහසකින් පසුවිය. මාධ්‍ය වාරණය කරන උත්සාහයක නිරත වූ බව ද සඳහන්ය. මෙම සිද්ධියට ලක් වූ මාධ්‍යවේදියා දුෂණ හා ඒවාට වගකිව යුතු ඉහළ නිලධාරීන් ගැන බරපතල අනාවරණ ගණනාවක් කළේය. මොස්කව් පාලනය සලිත කරන්නට ඒවා සමත්විය. ග්ලව්නොව් නිහඩ කරනු සඳහා මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතය ගැන චෝදනා එල්ල කළේය. එය නිරපරාදේ එල්ල කරන ලද බව පසුව කරන ලද පරීක්ෂණ වල දී තහවුරු විය.  මාධ්‍යවේදියා මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරන අයෙකු බව එරට අභ්‍යන්තර කටයුතු අමාත්‍යංශ වෙබ් අඩවිය පුවත් පළ කර තිබුණ අතර පරික්ෂණ හා මාධ්‍ය ගෙනගිය අරගලය හමුවේ එම තොරුතුරු පවා පසුව මකා දමන්නට එම අමාත්‍යංශය පියවර ගෙන තිබුණි.

ඇත්ත වශයෙන්ම මෙම මාධ්‍යවේදියා පාලකයන්ට හිසරදයක් වූ අතර මොයනම් ක‍්‍රමයකින් හෝ වරදක පටලවා පැත්තකට කරන්නට වෑයම් කරන ලද බව පැහැදිලිය. සිද්ධිය ගැන ආන්දෝලනය බලවත් වන විට චෝදනා අත්හැර ඔහු රුඳවුම්භාරයෙන් නිදහස් කරන්නට පාලකයෝ පියවර ගත්හ. එය කුඩා අත්වැරදීමක් යැයි පොලිස් ප‍්‍රකාශකයා මාධ්‍යවලට කියා සිටියේය. ‘‘වැරදීම් සිදුවිය හැකියි. වැදගත්වන්නේ වරදක් සිදුවූ පසු එය නිවැරදි කිරීමට ගන්නා ක‍්‍රියා මාර්ගයයි’’ යනුවෙන් මොස්කව් බලධාරීහු කියා සිටි අතර එය කිසිසේත් පහසුවෙන් හිස නොනමන රුසියානු පාලකයන් කළ ඉතා විරල ප‍්‍රකාශයක් සේ සැලකේ. සත්‍ය අනාවරණය කිරීමට එරෙහිව එල්ල වන මර්දනය පරාජය කරන්නට ප‍්‍රධාන පුවත් පත් තුනක් එකතු වූ අතර එය නූතන මාධ්‍ය භාවිතාවේ වැදගත් සනිටුහනක් තබා තිබේ.

ලෝකයේ කොතැනක දී පවා පාලකයෝ එක පැත්තකය. ඔවුන්ගේ වැරදි හෙළි කිරීමට ඉඩ නොදේ. විරෝධය දක්වන්නෝ නොහදුනන ඉලක්ක වලට ගොදුරු වෙති. එකතුවී, එකමුතුව ක‍්‍රියා කළහොත් මර්දනයට එරෙහි ශක්තිමත් බලවේගයක් වනු ඇත.

ශ‍්‍රී ලංකාව බෙදීම් බහුල රටකි. එකමුතුව නැත. වෘත්තීය සංවිධාන පොදු අරමුණකින් එකතු නොවේ. දැන උගත් බුද්ධිමතුන් එක අරමුණකින් එකට එකතු කිරීම පහසු නැත. දේශපාලනඥයන්, ජාතික නායයකයන් එකට එකතු කරන්නට ගත් වෑයම් අසාර්ථක වී තිබේ. මාධ්‍ය අතර පමණක් නොව මාධ්‍යවේදීහු අතර ද සිද්ධියක දී එකට එකතු වන ස්වභාවයක් නැත. ජනමාධ්‍ය එල්ල වන බලපෑම් ගැන මෑත කාලයේ නොයෙක් තොරතුරු වාර්තා විය. හුදෙකලා සටන් හැර සංවිධානාත්මකව පියවර ගන්නට සූදානම් බවක් නොපෙනේ. විද්‍යුත් හා මුද්‍රිත මාධ්‍ය වශයෙන් පවා බෙදීම් තිබේ. එය බරපතල දුබලතාවයකි. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටක ජනතා බලය ඉතාම වැදගත්ය. ජනතා සංවිධාන එකතුවුවහොත් අසීමිත ශක්තියක් ගොඩනැගිය හැකිය. මර්දනය හමුවේ ගත හැකි පියවර පටු බෙදීම් පැත්තකින් තබා එකට එකතුවීම පමණකි.

රාජ්‍යයක් නොකළයුතු කරුණු 3ක් ගැන වියට්නාමයෙන් පාඩමක්

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න

LOGO

2019/06/12 – ලංකාදීප

වියට්නාමය ලෝකයේ බලවත් ජාතීන්ගෙන් සෑහෙන බැට කෑ රාජ්‍යයකි. ප‍්‍රංශය, ජපානය හා ඇමරිකාව යනාදී වශයෙන් රටවල් වියට්නාමය යටත් කරගෙන සිටියේය. ස්වකීය අධිරාජ්‍යවාදී ඒකාධිපති පාලනය පෙරලා නිදහස් රටක් ගොඩනගා ගන්නට වියට්නාමය සූදානම් වන විට මෙකී රටවල් වියට්නාමය යටත් කරගන්නට ප‍්‍රයත්න දැරීය. අසල්වැසි චීනය සමග පවා අඛණ්ඩව වියවුල් සහගත තත්ත්ව වල පැටලී සිටියහ. කිසිම රටකට යටත් වෙන්නට සූදානම් නොවූ වියට්නාම් ජාතිකයෝ අති මහත් ධෛර්යයෙන් යුතුව සටන් කළ බව ඉතිහාසයේ සටහන්ව තිබේ. ඇමරිකානු හමුදාවලට එරෙහිව වසර විස්සක් සටන් කර ඇත. ඉතා උපායශීලී, යටිබිම්ගත සටන් වල නියැලි පරාජයවීමට සූදානම් නොවූ වියට්නාම් ජාතිකයන්ගේ ආත්ම ශක්තිය පුදුම සහගත බව ජගත් විචාරක මතයයි.

අතීත සිද්ධි අමතක කර නැවත අභිමානයෙන් නැගී සිටින වියට්නාමය මෑත දශක කිහිපය තුළ ජාත්‍යන්තර සම්බන්ධතා සම්බන්ධයෙන් විශේෂ අවධානයකින් ක්‍රියා කර තිබේ. හොඳ මිතුරන් හදුනාගන්නට පමණක් නොව මිතුරු වෙසින් එන ආක‍්‍රමණිකයන් වෙන් කර දකින්නට ද සමත් වී ඇත. ලෝකයේ රටවල් 168 ක් සමග රාජ්‍යතාන්ත‍්‍රික සම්බන්ධතා ගොඩනගා ගැනීමට වියට්නාමයට හැකි වී තිබේ.  ජාතීන් අතර සබඳතා ඇතිකරගැනීමේ දී  නොකරන හෝ නොකළ යුතු දේ තුනක් ප‍්‍රසිද්ධ කර ඇත. නොකරන කරුණු තුනක් යනුවෙන් එය දක්වා තිබේ. එකක් කිසිසේත් ආරක්ෂක සහයෝගීතා ඇතිකරගන්නේ නැති බවය. කිසිම රටක් සමග ආරක්ෂාව සම්බන්ධ ගිවිසුම් හෝ අවබෝධතා අත්සන් කරන්නේ නැත. දෙවැන්න වෙනත් රටකට විරුද්ධව තවත් රටක් සමග සම්බන්ධතා ඇතිකර නොගන්නා බවයි. තවත් රටකට විරුද්ධව වෙනත් ලෝකයේ කිසිම රටක් සමග එකතු වී බලවේගයක් නොවෙන බව ශපථ කිරීම එහි අරමුණ වී තිබේ. අනෙක, එනම් තුන් වැනි පොරොන්දුව විදේශ හමුදා සේනාංක වලට වියට්නාමය තුළ කදවුරු බදින්නට ඉඩ නොදෙන බවය. මෙම කරුණු තුන වියට්නාමයේ ජාතික විදේශ ප‍්‍රඥප්තියේ ප‍්‍රධාන ගිවිසුමක් වී ඇත.

වියට්නාමයේ අධිශ්ඨානය ඉතා ප‍්‍රායෝගිකය. ලෝකයේ එකිනෙකට වෙනස් තත්ත්ව හමුවේ පවා නොඇලී, නොගැලී සිටින්නට සමත්ය. අපට ඉගෙනගත හැකි පාඩම කුමක්ද? ලංකා රාජ්‍ය, අවුරුදු හාරසියයක් දළ වශයෙන් පරම්පරා පහක් පරාධීනව සිටියේය. අපරාජිතව, අභීතව නැගී සිටින්නට තැත් දරන ලද හැම අවස්ථාවකම පාවාදෙන්නෝ සිටියහ. තාන්න, මාන්න වලට ලොබ බැ`ද කරන ලද කුමන්ත‍්‍රණ අධිරාජ්‍යවාදීන්ගේ කටයුතු පහසු කළේය. නිදහස ලබා ගැනීමෙන් පසු ගත වූ දශක හත තුළ පරණ වැරදි හදා ගත්තේ නැත. වර්තමානයේ පවා බෙදීම්, ගැටීම් බහුලය. එක ආණ්ඩුවක් කරන දේ අනෙක් පාර්ශවයට සුදුසු නැත. වෙනත් මතයක් ඉවසන්නට හෝ හරි දේ හදුනාගන්නට අසමත්ය. මේවා ගැන නොසිතන්නේ නොසිතන්නේ ඇයි?

හැමදාමත් විදේශ කුමන්ත‍්‍රණ ගැන ගෝසා කරයි. ගිවිසුම් ගැන නොසන්සුන් වෙයි. බටහිරට පමණක් නොව අපරදිග රටවලට ද භූමිය පවරා දෙන බවට චෝදනා නැගේ. ජාත්‍යන්තර ගිවිසුම් හරහා රට තුළ හමුදා කඳවුරු හැදෙන අතර එය විශාල පාවාදීම් බව ප‍්‍රකාශ වෙයි. විදේශ සම්බන්ධතා ඇතිකරගැනීමේ දී නොකළ යුතු කරුණු ගැන එකඟතාවයක් ඇති කරගත නොහැකි මන්ද? එවැනි ප‍්‍රතිපත්ති ස්ථිර හා නොබිඳීය හැකි ඒවා සේ සලකා ක‍්‍රියා කරන්නට අපොහොසත් මන්ද?

දේශපාලනඥයන් මෙම ප‍්‍රශ්න ගැන අලූතින් හිතන්නට අවශ්‍යය. පක්ෂ දේශපාලනයේ දී පටු චෝදනා හෝ අසත්‍ය ප්‍රලාප දෙඞීම සුදුසු නැත. රටට ගැලපෙන පොදු ප‍්‍රතිපත්තියක් හදා සෑම මිතුරු රාජ්‍යයක් වෙතම සමාන අවස්ථා පිරිනැමීම අද යුගයේ පවතින බලවත් වගකීමකි.

 

 

 

දේශපාලන නාරාවළෙන් ගොඩගන්න සම්මුතියකට ඒන්න බැරි ඇයි?

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න

LOGO

2019/06/05 – ලංකාදීප

මුහුණ සමග අමනාප වන අප නාසයෙන් පලිගැනීමට දක්ෂයෝ වෙති. පැරණි උපහැරණ එයට සාක්ෂි දරයි. වර්තමානයේ ස්වභාවය ද එය, නැවත නැවතත් සනාථ කරන බව පෙනේ. ‘‘දෙසිය විසි පස් දෙනාම එකයි’’ යන මතය ගොඩනැගෙන්නේ එහි ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙනි. දෙසිය විසි පහ යනුවෙන් දක්වන කණ්ඩායම පාර්ලිමේන්තුවට පත්ව සිටින මහජන නියෝජිතයන් බව සැලකිය යුතුය. නියමාර්ථයෙන් ප‍්‍රශ්න කළහොත් දේශපාලන නායකයෝ සියළුම දෙනා හොරු ද? නොඑසේනම් වංචාකාරයෝ ද? රටට කිසිම වැඩක් කරන්නේ නැති කොටසක්ද?

අවංක අධ්‍යයනයක යෙදුනහොත් මැති ඇමැතිවරු පවතින සමාජයේ හරස් කඩකි. ජනතාව හමුවට ගොස් විශාල කැමැත්තක් දිනාගෙන සෑහෙන ඡන්ද ගණනක් ලබා ගෙන පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත්වීම පහසු කාර්යයක් නොවේ. පොදුවේ බලන විට දේශපාලනඥයෝ  සියළුම ආකාරයෙන් පිරිසිදු නැත.  නමුත් මෙම සෑම පුද්ගලයෙකුම මහජන නියෝජිතයෙකි. ජනතා නායකයෙකි. වංක, වංචනික, තීරණයක් ගත නොහැකි, බලලෝභී හෝ මහජන මුදල් කාබාසිනියා කරන්නේ නම් ඒවා නිවැරදි කරගන්නට ජනතාවට වගකීමක් තිබේ. මැතිවරණයක දී බහුතර ඡන්දයෙන් තීන්දුවක් ගත යුතුය.  පුද්ගලයන් දුෂිත හා පලකට නැති තැනට පත් වන හේතුව ද විමර්ෂණය කිරීම ඉතාමත් වැදගත්ය.

ඡන්දය දී බලයට පත් කරන දේශපාලනඥයාගෙන් දරුවාට හොද පාසලක් ලබා ගැනීමේ සිට තමන්ට සංස්ථාවක සභාපතිකමක් ගැනීම දක්වා පුලූල් පරාසයක වැඩ කොටසක් බලාපොරොත්තු වන බව දැක්විය යුතුය. මේවා කරන්නට පුලූවන්කමක් නැත. දේශපාලන පක්ෂ ගෝත‍්‍රික වී තිබේ. පක්ෂයේ අනුගාමිකයෝ පක්ෂය බලයට පත් වන තෙක් බලා සිටිති. තමන්ට වැඩක් කරගන්නටය. මරාගෙන මැරෙන දේශපාලන ක‍්‍රමයක් නිර්මාණය වන පසුබිම එයයි. නොබෝදා අවසන් වූ ඉන්දීය මහමැතිවරණය එක උදාහරණයකි. පත් වූ මන්ත‍්‍රීවරුන් 539 ක ගෙන් 233 කට එනම් සියයට පනහකට පමණ අපරාධ චෝදනා තිබේ. වැරදිකරුවන් නායකයන් වශයෙන් තෝරා ගැනීමේ ප්‍රවනතාව පසුගිය මැතිවරණයට වඩා ඉහළ බව ඉන්දීය මාධ්‍ය පෙන්වා දෙයි. චන්ඩියෙක් පත් කරගෙන තමන්ගේ වැඩ කරගන්නට හැකි වන එනම්, පාක්ෂිකයන්ට සලකන දේශපාලනය සඳහා ක‍්‍රමය හැදෙන්නේ කොහොම ද? එයත් සලකා බැලිය යුතුව තිබේ. රට ගොඩනගන, රටට දර්ශනයක් හදන ජන නායකයෝ බලයට පත් කරන ක‍්‍රමය ඉතාම විකෘති තත්ත්වයට පත්ව තිබේ.

ශ්‍රීලංකාවේ ඡන්ද ක‍්‍රමය අනුව අපේක්ෂකයා විශාල වියදමක් කළ යුතුය. දිස්ති‍්‍රක්කයක ප‍්‍රචාරක කටයුතු හා සංවිධානය කිරීම වෙනුවෙන් වැය කළ යුතු ධනය සුළු පටු නොවේ. මේවාට මුදල් ලැබෙන්නේ කොතැනින්ද? දේශපාලකයෝ වියදම් කරන මුදල් උපයන්නේ නීත්‍යානුකූලව නොවේ. එය ප‍්‍රකට රහසකි.  ඕනෑම ක‍්‍රමයකින් හම්බකරන මුදල් යොදවා,  ඕනෑම නීතියක් අභිබවා සියළුම බලවේග වලට අභියෝග කර පාර්ලිමේන්තුවට යන පාර හදාගන්නා පුද්ගලයා මහජන නියෝජිතයාය. පලාත් පාලන ආයතනයේ සභිකයා ගේ සිට පලාත් සභාව, මහජන මන්තී‍්‍රවරු ඇතුළු රටේ ඉහළම තනතුර දරන පුද්ගලයා ද තෝරා ගැනෙන්නේ මෙම අතිශය කණගාටුදායක ක‍්‍රමය අනුවය. ක‍්‍රමය වෙනස් කරන්නට ජනතාව සූදානම් නැත. ජනතාව පත් කරන පාලකයෝ ක‍්‍රමය වෙනස් කර යුක්තිගරුක ව්‍යුහයක් හදන්නට එකතු වෙන්නේ නැත. ධෛර්යයක් හෝ ආත්ම ශක්තියක් නැතිකම බලවත් දුර්වලකමකි. එවැනි පසුබිමක් තිබිය දී දෙසිය විසි පස් දෙනාම එකයි යනුවෙන් කියා සම්පූර්ණයෙන් පැත්තකට කර දැමීම සාධාරණ නැත.

බලය ඉල්ලන සෑම මහජන නියෝජිතයෙකුටම මෙම ක‍්‍රමය වෙනස් කරන්නට අවශ්‍යය. මෑත කාලයේ සෑම ඡන්ද ව්‍යාපාරයකම ප‍්‍රධාන පරමාර්ථයක් අතර සමානුපාතික මැතිවරණ ක‍්‍රමය හා මැතිවරණ වලට කරන වියදම වෙනස් කළ යුතු බව අවධාරණය වී තිබේ. නමුත් බලයට පත් වූ වහා එය තමන්ට කරගන්නට බැරි බව සනාථ වන අතර ඉතාම හොඳ අරමුණු සහිතව ඡන්දයට එන ජනතා නියෝජිතයෝ පවා මෙම ක‍්‍රමයේ ගොදුරක් බවට පත් වෙති. කොතැනකින් හේ යමක් කඩා ගෙන තමන්ගේ පාක්ෂිකයන්ට සලකා ඊළ`ග වතාවේ ද ඡුන්දයෙන් දිනන ක‍්‍රමය ගැන කල්පනා කරනු හැරන්නට රට ගොඩනගන්නට මැති ඇමැතිවරුන්ට අවකාශයක් නැත. මෙම පසුබිම හªනාගෙන සම්පූර්ණ සංශෝධනයකට අවස්ථාව සකස් කරගන්නේ නැත්තේ ඇයි? අප සියළු දෙනාම මේ ගැන හිතන්නට, කතා කරන්නට අවශ්‍යය.