2019/10/30 – ලංකාදීප
නිකං දෙනවා නම් ගන්න කැමැති සමාජ යුගය අවසන් වෙමින් තිබේ. අනවශ්‍ය දේ නොගන්නට ශ‍්‍රී ලාංකික ජනතාව බුද්ධිමත්ය. පාරේ යන එන විට බෙදන කඩදාසියක් හෝ අතට ගන්නේ අවශ්‍යනම් පමණකි. එවැනි පසුබිමක් තුළ තරගයට බෙදන්නට දේශපාලන නායකයෝ සූදානම් වී තිබේ. අප මේ කතා කරන්නේ සහනාධාර ගැනය. ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත්ව සිටින ප‍්‍රධාන අපේක්ෂකයෝ පොරොන්දු අති විශාල ප‍්‍රමාණයක් ඉදිරිපත් කරයි. බලයට පත් වුවහොත් ජනතාවට දෙන සහනාධාර ගැන කතා නොකරන වේදිකාවක් නැත. වැටුප්, දීමනා, දුප්පත් අයට සලාක, පාසල් දරුවන්ට ඇදුම් හා ආහාර, ගොවියන්ට පොහොර යනාදී වශයෙන් දිග ලැයිස්තුවකි. ඉතාම දුෂ්කර ආර්ථිකයක, ණය පවා ගෙවාගත නොහැකිව සිටි රටක තත්ත්වය එක රාත‍්‍රියකින් වෙනස් වී තිබේ.
මෙම පොරොන්දු ඉටු කරන්නට පුලූවන් ඒවාදැයි තක්සේරු කරන්නේ නැත. මැදි ආදායම් මටට්මක සිටින රට වැසියන්ට සහන අවශ්‍යම නැති බව තේරුම් ගත යුතුය. ඉතා පහල ආදායම් ප‍්‍රතිශතයක සිටින, තෝරා ගත් පිරිසකට හොදින් සැලසුම් කළ වැඩසටහනකට අනුව දරිද්‍රතාවයෙන් මුදවා ගැනීම අරමුණු කරගෙන ආධාර කිරීම ප‍්‍රශ්නයක් නොවේ. දුප්පත්, පොහොසත් හැම දෙනෙකුටම මොනවා හෝ දෙයක් දෙන්නට තීරණය කිරීම තර`ගකාරී ආර්ථික ක‍්‍රමයකට ගැලපෙන්නේ නැත.
දකුණු අප‍්‍රිකානු ජනාධිපති සිරිල් රමපෝසා පසුගිය සතියේ ප‍්‍රකට ඉකොනොමිස්ට් ස`ගරාව සමග සම්මුඛ සාකච්ඡුාවක් කර තිබේ. ‘‘නිකං දෙනවානම් ඒවාට ගෙවන්නේ කොතැනින්දැයි’’ හෙතෙම එහි දී ප‍්‍රශ්න කරයි. සිරිල් රමපෝසා බලයට එන්නේ විශාල බලාපොරොත්තු ඇති කරමින්ය. වසර විසි පහක් වර්ණ බේධවාදයෙන් බැට කෑ දකුණු අප‍්‍රිකාව අති විශාල දූෂිත පාලන කාලයක් පසු කළේය. පසුගිය වසරේ පෙබරවාරි මාසයේ හෙතෙම ජනාධිපතිවරණයෙන් ජය ගත් අතර දකුණු අපි‍්‍රකාව තුළ ප‍්‍රතිසංස්කරණ සෑහෙන ප‍්‍රමාණයක් කළ යුතු බව රමපෝසා ගේ අදහස විය. අද වන විට දකුණු අපිකාවේ විරුකියා ප‍්‍රතිශතය සියයට 29 ක වන අතර පසුගිය කාර්තු හයක් අතරින් තුනක ආර්ථික වර්ධනය සෘන අගයක තිබුණි. විදුලිය සැපයුම පවා ගැටළුකාරී විය. මෙවැනි පසුබිමක් තුළ ආර්ථිකය පවත්වාගෙන යෑම ඉතා දුෂ්කර බව පෙන්වා දෙන හෙතෙම ජනතාවගේ බලාපොරොත්තු බලවත් නමුත් ඒවා ඉටු කරන්නේ කෙසේදැයි ප‍්‍රශ්න කරමින් සිටී. ‘‘රජයෙන් සැපයෙන සියළුම සේවා වලට මිලක් තිබේ. එම මිල ගෙවන්නට ජනතාවට සිදුවෙයි. තමන් භාවිතා කරන දුරකතනයට බි ගෙවන ජනතාව රජයේ පොදු පහසුකම් නොමිලේ හෝ සහන පදනමකින් අපේක්ෂා කරන්නේ කෙසේ ද’’ යන්න හෙතෙම මෙම සම්මුඛ සාකච්ඡාවේ දී අවධානයට යොමු කර ඇත. ජලය, විදුලිය වැනි දේ වෙනුවෙන් නිෂ්පාදන පිරිවැය නොගෙවා නොමිලේ දෙන්නට පුලූවන්කමක් නැති බව ද රමපෝසා ජනාධිපතිවරයා සදහන් කර ඇත.
රමපෝසා ජනාධිපතිවරයා දකුණු අප‍්‍රිකානු ආණ්ඩුව මුහුණ දෙන ස්වභාවය පෙන්වා දෙන පරිදි රජය සපයන සේවා නොමිලේ හෝ සහනාධාර වශයෙන් ගෙවීමේ දී ප‍්‍රශ්නයක් තිබේ. සහන වෙනුවෙන් වැය වන වියදම ආවරණය කරගන්නේ කෙසේද යන ගැටළුව පැන නගී. ආණ්ඩුව ව්‍යාපාර කර ලාභ උපයන ආකාරයකට කටයුතු කරන්නේ නම් ප‍්‍රශ්නයක් නැත. නමුත් ආණ්ඩු යනු ධනය උපයන ආයතන නොවේ. ජනතාවගෙන් අය කරන බදු රටකට ඇති එකම ආදායමයි. ජනතාවට කරන සේවය වෙනුවෙන් වැය කරන මුදල බදදුවලින් අය කරගන්නා රටක වැ ඩිවැඩියෙන් සහන හෝ නොමිලේ දෙන දෙයක් වෙත් නම් එම සියල්ල වෙනුවෙන් ජනතාවගෙන් ආපසු බදු අය කරගත යුතුය. විදුලිය සහන මිලකට දෙන බව කියන ආණ්ඩුව වෙනත් දෙයකින් බදු වැඩිපුර අය කරගනී. සුපිරි බදු අය කරන බව කිය නමුත් ඒවා ගෙවන්නේ මෙරට පොදු ජනතාව හැර අනෙක් රටක පිරිසක් නොවේ. සත්‍යය එයයි.
දකුණු අප‍්‍රිකානු නායකයා හැබෑ ස්වභාවය පෙන්වා දී තිබේ. නොමිලේ හෝ සහන පදනමකින් දෙනවා නම් ඒවාට ගෙවන්නේ කවුද යන ප‍්‍රශ්නය අප අභිමුවෙහි ඇත. ජනාධිපතිවරණ වේදිකාවේ දී ජනතාවට සුරංගනා කතා කියන නායකයෝ මෙම යතාර්ථයට මුහුණ දිය යුතුය. මෙරට වැසියන් තව දුරටත් පටු, ඇති නිකං දෙන දේ වලට ඇල්ලමක් ඇති කොටසක් නොවේ. මැදි ආදායම් මට්ටමක සිට ඉහළ නගින අභිලාශයක් ජනතාවට ඇත. ඉදිරියට යන ගමන දර්ශනයක් සේ ඉදිරිපත් කරනු වෙනුවට ජනතාව වෙත දෙන පොරොන්දු ඵලදායී නැත.
Milinda Prashna 