2020/03/18 – ලංකාදීප
කොරෝනා හමුවේ ප්රතිකාර; ආර්ථික අභියෝග ජය ගැනීම
අර්බුදකාරී අවස්ථාවක නිවරැුදි තීරණ ගැනීම ඉතාම වැදගත්ය. කොවිඞ් -19 වයිරසය වසංගතයක් වශයෙන් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය ප‍්‍රකාශයට පත් කර තිබේ. ශ‍්‍රී ලංකාව ඇතුළු ලෝකයේ රටවල් එකසිය තිහකට වඩා වයිරසයේ බලපෑමට ලක්ව සිටී. අලූත් දශකයකට එනම් වසර 2020 න් පසු එළැඹෙන කාල වකවානුවට සැහැල්ලූවෙන් මුහුණදෙන බලාපොරොත්තු සහිතව සිටි ජගත් ප‍්‍රජාව ආරම්භයේ දීම නොසිතූ අභියෝගයක් අභිමුවෙහි පසුවෙයි.
ලෝක ඉතිහාසය තුළ මෙවැනි වසංගත තත්ත්ව නොයෙක් යුගවල පැවැතිණි. ජාත්‍යන්තර ප‍්‍රජාව, ඉතිහාසයේ අත්දැකීම් සහිතව අර්බුද හමුවේ තීරණ ගන්නා අතර විද්‍යාව හා තාක්ෂණයේ දියුණුව අද වන විට බලවත් ශක්තියක් වී තිබේ. සොබා දහමට විරුද්ධව මනුෂ්‍යයා යන ගමන මෙවැනි අනපේක්ෂිත විපත් වලට හේතුව බවට මතයක් පවතී. සොබා දහම හා මනුෂ්‍යයා අතර පවතින තර`ගකාරීත්වය වශයෙන් දැක්වීම සුදුසු බව මගේ විශ්වාසයයි. සොබා දහමට එරෙහිව කරන විනාශ හෙයින් පැන නැගෙන ප‍්‍රශ්න වලට එරෙහිව නැගී සිටින මනුෂ්‍ය ප‍්‍රජාව, ඒවාට උත්තරයක් වශයෙන් නැවත වටයකින් අලූත් දේ සොයා ගනිමින් සිටිති. එය සදාතනික – සෞම්‍ය අරගලයකි.
සිංගප්පූරුව වසංගත තත්ත්වයට මුහුණ දෙන අන්දම අධ්‍ය්‍යනය කිරීම සුදුසුය. කුඩා රටක් වශයෙන් ජාත්‍යන්තරය සමග ඉතාම විවෘතව කටයුතු කරමින් ඉතා දියුණු ආර්ථිකයක සිටියේය. සමාජ ගෝලීයකරණයට කදිම උදාහරණයක් විය. කොවින්-19 වසංගතයට ඉක්මනින්ම ගොදුරුවීමට එය එක හේතුවකි. සිංගප්පූරු අගමැති ලී ෂියාන් ලූන් මහතා වරින් වර ජාතිය අමතන අතර සමාජය අධිෂ්ඨානශීලීව තබා ගැනීම අරමුණු කරගෙන වැදගත් අදහස් ඉදිරිපත් කරයි. අගමැතිවරයාට අනුව වයිරසයට මුහුණදීමේ දී සලකා බැලිය යුතු කරුණු තුනක් තිබේ. එකක් සෞඛ්‍ය කටයුතුය. ආර්ථිකය හා මානසික තත්ත්වය ගැන අවධානය යොමු කිරීම අනෙක් ඒවාය. සිංගප්පූරුව ලෝකයේ හො`දම සෞඛ්‍ය පහසුකම් සහිත රටවල් අතරින් එකකි. සිය වැසියන් වෙන්කර තබන හා නිරෝධායනය කරන පිලිවෙල ප‍්‍රමිතියකට අනුව කරගෙන යන බව පෙනේ. සියළු දෙනා රෝහල් ගත කිරීම උත්තරය නොවන බව දක්වා ඇත. ආර්ථිකය ඉතාම නරක ප‍්‍රතිවිපාක වලට මුහුණ දෙන බව අගමැතිවරයා ගේ අදහසයි. ගුවන් සේවා, සංචාරක, ප‍්‍රවාහන, සෞඛ්‍ය හා පිරිසිදු කරන අංශ වලට අයත් පිරිස ගැන අවධානය යොමු කර ඇත. රාජ්‍ය හා පුද්ගලික අංශයේ කර්මාන්ත හා ව්‍යාපාර මුහුණ දෙන ඉරණම සලකා බලා වහා සහන දිය යුතු බව යෝජනා කරන අතර ගිග් ඉකොනොමි නොඑසේනම් වහා පැන නැගෙන අවස්ථා තුළින් යැපෙමින් සිටි අර්ධ කාලීන වෘත්තිකයන් ගැන වැඩිපුර අවධානයක් යොමු කළ යුතු බව කියා තිබේ. මෙම සියළු පැති අතර පුරවැසියන්ගේ මානසික තත්ත්වය ආරක්ෂා කරගැනීම අවශ්‍යයැයි දක්වයි. කාර්යාල වසා සේවකයන් නිවාඩු සිටින කාල වකවානුවේ දී තාක්ෂණය භාවිතා කර පුහුණුව ලබා දිය යුතු අතර එම ක‍්‍රමවේදය මගින් නැවත වැඩට එන විට ශක්තිමත් හා අලූත් අදහස් ඇති ශ‍්‍රම බලකායක් නිර්මාණය වන ඇති බව අගමැති ලී ෂියාන්ගේ මතයයි.
ශ‍්‍රී ලංකාව ද කොවිඞ් -19 වයිරසය ජය ගෙන ආපසු නැගී සිටින විට කලින් තිබුණ තත්ත්වයට වඩා ජයග‍්‍රාහී ඉදිරි පිම්මකට සූදානම්වීම වැදගත්ය. කාර්යක්ෂමතාව, කළමණාකාරීත්වය සහ සමාජ විනය අලූතින් හදා ගත හැකිය. රටක් එක කාලයක් වැඩ නොකරන තැනක සිට අලූතින් වැඩ කරන තැනට පත් කරන විට අලූත් තීරණ ගත හැකිය. තාක්ෂණයට යොමුවීම මෙහි ඇති වැදගත්ම සාධකයයි. සියළු පැති ගැන අලූතින් හිතන ආර්ථික කාර්ය සාධන බලකායක් රටට අවශ්‍යය. වයිරසයේ බලපෑම අඩුම තරමින් වසරක් පමණ පවතිනු ඇති බව ජගත් පර්යේෂකයන්ගේ අදහසයි. එම කාලය තුළ මානසිකත්වය ඉහලටම ගෙන රට වෙනුවෙන් අලූත් අරමුණකින් වැඩ කරන පරම්පරාවක් බිහි කළ යුතුය.
මෙම අභියෝගාත්මක මොහොතේ වගකීමක් ඇතිව සේවය කරන සෞඛ්‍ය, බලශක්ති, පොදු ප‍්‍රවාහන, කසල කළමණාකරන සහ සන්නිවේදන ඇතුළු සියළු අංශ රටට දෙන ශක්තිය ඉතාම වැදගත්ය. අන්ධකාර අවස්ථාව පසුකර නැවත ආලෝකය වෙත ළගාවන නැවුම් මොහොත ඉතා වැදගත් ඉලක්කයක් විය යුතුය. අභියෝග අවස්ථාවක් කරගත යුතු අතර දක්ෂ මානව සම්පතක් ඇති ශ‍්‍රී ලංකාව ආත්ම විශ්වාසය සහිත භූමියක් බව අමතක කළ යුතු නැත. මෙම මොහොතේ තද තීරණගත යුතුව තිබේ. නායකත්ව ලක්ෂණ අවශ්‍යය. පටු දේශපාලනය පැත්තකට කිරීම සුදුසුය. සියළු දෙනාට වෙනස් මත තිබිය හැකිය. දේශපාලන අදහස් මතු කරන්නට බැරි නැත. ඉක්මනින් තීරණ ගෙන ඒවා ඉක්මනින් ක‍්‍රියාවට නැංවීම හැර අනෙක් සියළු දේ වලංගු නැති බව පෙන්වා දිය යුතුව තිබේ.
වයෙකින් පවත්වාගෙන යන්නට හැකිවිය. රට නිදහස ලැබූ නමුත් නිවහල් වී නැත. අධිරාජ්‍යවාදී පිලිවෙල අනියමින් බලපැවැත්වෙයි. අදට ද තනතුරු, වරප‍්‍රසාද, නම්බුනාම වලින් පුද්ගලයෝ පැත්තකට කරන උපාය ක‍්‍රියාත්මකය. එහි ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස නායකත්ව ලක්ෂණ යට කර නායකයෝ බිහිකර තිබේ. අධිරාජ්‍යවාදීන්ගේ උගුලෙන් ගැලවෙන මග අනාවරණය කරගෙන නැත. සුළු තනතුරක්, යම් වරප‍්‍රසාදයක් වෙනුවෙන් නායකයෝ වශයෙන් හැසිරෙන අතර එය කිසිසේත් නායකත්ව ගුණාංගයක් සේ දැක්වීම අනුචිතය.
කියන්නට අපට මැලිකමක් තිබේ. එය හොද ප‍්‍රාර්ථනයකි. අමුත්තන් හමුවන විට ආයුබෝවන් කියා එකිනෙකා සමාචාර පවත්වා ගැනීමට යම් ප‍්‍රවේශයක තිබුණ නමුත් අද එය අමතක වී තිබේ. අතට අත දෙන වෙනත් රටක සිරිත වෙනුවට අත් එකතු කර ආයුබෝවන් යැයි සුබපතන්නට නොහැකි මන්ද?
Milinda Prashna 